امروز دوشنبه 05 آذر 1403
صفحه اصلی | درباره ما | تماس با ما

نقش بازی در یادگیری کودکان

 0

نظریات دانشمندان دیگر درباره بازی:

عقاید (فروبل) در مقایسه با دیگر عقاید درباره بازی اثرات بسیار زیاد به جای گذاشته است. نامی که برای کلاس کودکان به عنوان (Kindergarten) یا باغ کودکان انتخاب کرد ودر این امر هم مهم بود (فروبل) بر این باور است که بازی های کودکان به منزله هسته حیاتی برای همه ی دوره های زندگی است زیرا رشد بروز شخصیت کودک از راه بازی میسر است و در حقیقت بازی موجب بروز استعداد و شخصیت کودک می شود و از سوی دیگر می توان بسیاری از نابهنجاری های کودک را از طریق بازی درمان کرد.

ژان پیاژه که در این زمینه نقشی ارزنده و تعیین کننده ایفا کرده است و از مهم ترین و معروف ترین روانشناسان محسوب می شود به کار طبقه بندی بازی های کودکان دست زده است. او معتقد است پیشرف و بازی کودکان در مسیر رشد تکامل خود به شکل:

1- بازی های تمرینی

2- بازی های نمادین

3- بازی های با قاعده نمایان می گردد.

بازی های باقاعده در سنین 4 تا 7 سالگی ادامه می یابد و در 11 سالگی به مرحله ی نهایی رشد خود می رسد و در این مرحله اثرات بازی برای تمام عمر باقی می ماند و همزمان با رشد کودک و گذشت زمان به صورت کامل تر انجام می شود.

بازی و یاد گیری:

بازی در عین اینکه وسیله سرگرمی است، جنبه ی آموزندگی و سازندگی نیز دارد. در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است.در حین بازی مطالب آموختنی، بدون فشاربا میل و رغبت فرا گرفته می شود.

محققان زیادی در مورد اثر بازی در پیشرفت تحصیلی کودک پژوهشها نموده اند و نتایجی گرفته اند. از جمله آقای محمود اعظمی و علیرضا جعفری که در یک پژوهش تحت عنوان نقش بازی در پیشرفت تحصیلی (زبان آموزی) کودکان پایه سوم مقطع ابتدایی شهر تهران در سال 86-85 به این نتیجه دست یافتند که بین میزان پیشرفت تحصیلی (زبان آموزی) دانش آموزان دختر که در بازی شرکت داده شده بودند با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختری که در بازی شرکت داده نشدند تفاوت معنی داری وجود دارد و فرضیه پژوهش مورد تایید قرار گرفته است در ضمن نویسندگان این مقاله پیشنهاد نموده اند در روش تدریس دروس خصوصا زبان آموزی بر استفاده از بازی های آموزشی تاکید شود و مدیران و آموزگاران در این زمینه توجیه شوند و شرایط لازم برای آموزش معلمان مهیا گردد. در ضمن می توان تاثیر بازی های آموزشی را در سایر مهارت های کودکان از جمله مهارت های جسمی، اجتماعی، ذهنی و.....مورد تحقیق قرار داد تحقیق دیگری تحت عنوان بررسی کاربرد هنر در سرگرمی ها ی خلاقانه کودکان توسط رحمانی در دانشگاه تربیت مدرس انجام گرفته که نتایج بیانگر آن است که بازی کودکان با اسباب بازی ها و سرگرمی های خلاقانه در بروز افزایش خلاقیت آنان تاثیر مستقیم و مفیدی دارد (رحمانی 1378)

کاجرر در سال 1958 در تحقیقی، همبستگی معنا داری میان فعالیت های حرکتی و پیشرفت تحصیلی کودکان گزارش کرده است (کاجرر 1958 به نقل از کریمی 1368)

بازی و برنامه درسی

در این قسمت به بررسی استفاده ی بهینه از بازی در برنامه درسی می پردازیم. روشن است که مربیان مهد کودک و کودکستان و معلمان ابتدایی بیشتر با بازی های کارکردی، تخیلی، پذیرا و سازنده سر و کار دارندو مربیان مدارس راهنمایی و دبیرستانها به مسابقه بیشتر علاقمند هستند. بازی در کودکستان نیز بخش عمده ای از برنامه درسی است اگر چه مربیان مهد ها با جنبه های لذت بخش و شادی آور بازی کاملا آشنا هستند هدف آنها از بازی فراهم ساختن نوع تجربه هایی برای کودکان است که به شکل های مطلوب تربه یاد گیری نیز می انجامد و از آنجا که مربیان کودکان سنین بالاتر با مربیان مهد ها چندان تفاوتی ندارند.ما می تونیم بگوییم آنچه کودکستان را از مدارس بالاتر جدا می کند شیوه های آموزش است تا هدفهای آموزشی.

ساختمندکردن بازی در کودکان

مسئله ای که پیش می آید میزان ساختمند کردن بازی کودکان توسط معلم است یعنی تا چه اندازه باید الگوی معمولی در راهنمایی بازی کردن به کودکان ارائه شود که به طور شخصی برای آشنا کردن آنان با مهارت ها و روش های ذهنی قابل تمیز، طراحی شود. وقتی کودک از کودکستان به دبستان می رود درجه میزان رسمیت برنامه زمان بندی شده آشکارتر و تاکید بر روی بازی کاهش می یابد در این زمان اوضاع و شرایط یادگیری در سطح گسترده انجام می شود و آنچه در محیط دبستان یاد داده می شود مهم تر و در سطح پیشرفته تری انجام می شود.

از بازیهایی که دوره ابتدایی می تواند برای کودکان در یادگیری مهم باشد به ورزش و بازی محلی و سرگرمی های علمی و آموزشی می توان اشاره نمود که می تواند باعث:

1 – رشد ذهنی

2- تقویت قوه ابتکار و تخیل

3- تفکر تحلیل و تمرکز فکری ونیروی اراده

4- مقابله با مشکلات روز افزون اجتماعی

5- درک و فهم هیجان انگیز و لذت بخش بودن دنیای دانش می شود.

منابع

1.اقتباس از مقاله آقایان محمود اعظمی وعلیرضا جعفری تحت عنوان نقش بازی در پیشرفت تحصیلی (زبان آموزی) کودکان پایه سوم مقطع ابتدایی شهر تهران در86-85

2.کتاب روانشناسی بازی دکتر احمدوند

3.اقتباس از مقاله ی زهرا رحمانی (1378) تحت عنوان بررسی کاربرد هنر وسرگمی های خلاقانه کودک

4.اقتباس از مقاله امیر فیروزی 1379

5.کتاب بازی تفکر کودک است نویسندگان نعمت قاضی و قاسم کدیور

تبلیغات متنی