امروز جمعه 28 اردیبهشت 1403
صفحه اصلی | درباره ما | تماس با ما

نظریه­ ی آلفرد آدلر درباره کمال گرایی

 0
در نظریه ­ی آدلر این مفهوم به معنی تلاش برای بهتر از دیگران بودن یا گرایشی خود­پسندانه یا سلطه­ جویانه و یا عقیده ­ای دروغین نسبت به توانایی­ ها و موفقیت­ ها نیست بلکه به معنای تلاش برای رسیدن به کمال است. برتری­ جویی در نظریه­ ی آدلر از احساس حقارتی که ناشی از احساس درماندگی حاصل از تجارب کودکی است، ریشه می­ گیرد و این دو از یکدیگر جدایی­ ناپذیرند (شولتز[1]، 1977، ترجمه ­ی خوشدل، 1388).
آدلر معتقد است که احساس حقارت[2] و تلاش ­های برتری­ جویانه در سراسر زندگی یک فرد به چرخش­ دورانی با­ یکدیگر ادامه خواهند داد. نتیجه­ ی کلی آن این است که افراد به تلاش خود برای بهتر و کارآمدتر شدن در کردارهایشان ادامه می­ دهند و برای رسیدن به برتری تلاش می‌کنند، این تلاش به سوی آینده جهت­ گیری شده است و فطری و پایان­ ناپذیر است و می­ تواند انگیزش ما را تبیین کند. تلاش برای دست­یابی به کمال در شکل بهنجار می­تواند نیروی محرکه از کاهش به افزایش و نوعی رشد و تکاپوی رو به بالا باشد ولی در شکل روان­ رنجور می­تواند به صورت گرایش به قدرت و تسلط و کنترل دیگران خود­نمایی کند. نوع و چگونگی جلوه­ گر شدن تلاش­های فرد برای موفقیت و برتری و رسیدن به کمال به احساس حقارت­ های او و راه ­های جبرانی که برگزیده است بستگی دارد (شولتز، 1977، ترجمه­ ی خوشدل، 1388).
منبع: پایان نامه رابطه ی مستقیم و غیر مستقیم استرس ادراک شده، کمال گرایی و حمایت اجتماعی با فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان مقطع علوم پایه ی رشته ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- سید مهدی پورسیّد.

(شولتز، 1977، ترجمه­ ی خوشدل، 1388

تبلیغات متنی