امروز پنجشنبه 01 آذر 1403

نقش مشاوره در پیشرفت تحصیلی و رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان

0

برای دستیابی به فضایل؛ موانع، دردها و رنج های فراوانی در برابر انسان وجود دارد.

اگر آدمی بتواند بر مشکلات خود فایق آید و از سدهای پیش راه بگذرد، نگه داشتن و پایداری فضیلت های به دست آمده را آسان از دست نمی دهد و چنان چه فرزندان ما به این حکمت زیبا در کسب فضایل آگاه شوند به طور قطع در بردباری و شکیبایی ها استوارتر خواهند بود.
نقش مشاور نیز در این مسیر تکاملی نقشی حساس و مؤثر است، آگاه کردن آدمی به چگونگی مقابله و مبارزه با مشکلات، پشتیبانی و حمایت از مراجعان و تقویت روحیه و بالا بردن ظرفیت های احساسی و روانی آنان از نکات ممتاز کارکرد او در کمک به کسب فضائل است.
در این جا باید به این امر مهم اشاره شود که همه افراد نیازمند مشاوره هستند.
تفاوت راهنمایی و مشاوره در این است که تأکید راهنمایی بر پیشگیری، ارائه اطلاعات و آگاهی ها به مردم است در حالی که تأکید مشاوره بر درمان است. یعنی انسان ها ابتدا نیاز به راهنمایی دارند، اما در مواقعی که قادر به حل مشکلات خود نمی باشند باید از مشاوره استفاده کنند. در مشاوره باید به افراد اطمینان داده شود که اطلاعات ارائه شده توسط آن ها به صورت یک راز باقی می ماند و در صورت لزوم، انتقال اطلاعات به والدین به صورت غیر مستقیم صورت می گیرد.

ویژگی های مشاور
مشاوران باید واجد ویژگی های خاصی باشند تا فرایند مشاوره با موفقیت صورت گیرد.
این ویژگی ها عبارتند از:
▪ متخصص در مسائل روانی، اجتماعی، عاطفی، شخصیتی
ب) داشتن شخصیت سالم
ج) داشتن برخورد اجتماعی و سالم و توانایی برقراری رابطه مناسب با دیگران
د) رازدار بودن
ه) توانایی در شنیدن صحبت های دیگران
و) پذیرفتن اعتقادات جامعه
علاوه بر مشاور، فرایند مشاوره باید توانایی درگیر کردن افراد ذیربط با مشکل را داشته باشد تا بتواند به اهداف خود نایل شود. یعنی می توان گفت که برای موفقیت در امر مشاوره نیاز به همکاری چند جانبه بین مشاور، فرد، والدین، دوستان و تمامی کسانی که با فرد در تماس هستند می باشد.
مشاوره تحصیلی
برخی دانش آموزان با وجود این که افت تحصیلی ندارند، اما ممکن است نیاز به آموزش شیوه های صحیح مطالعه و روش های بهسازی حافظه داشته باشند. آموزش چنین روش هایی می تواند به جلوگیری از اتلاف وقت دانش آموز و بالا بردن بهره وری او کمک کند.
نتیجه گیری
نگرش دانش آموزان، که کاربران اصلی خدمات مشاوره در مدارس هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یافته ها گویای آن است که:
1) دانش آموزان درباره خدمات مشاوره روان شناختی آگاهی کافی ندارند.
2) دانش آموزان در مقابل مراجعه به مشاور، مقاومت می کنند.
3) عدم اطمینان کافی به رازداری مشاور.
4) در مدارسی که مشاور توانا کار کرده، نگرش دانش آموزان به مشاوره مثبت است.
به نظر می رسد مشاوران به دلایل مختلف، هنوز از نقش مشاور و مشاوره آگاهی کافی ندارند. همین موضوع احتمالا به عدم اعتماد به نفس آنان در کارشان دامن می زند.
شغل های قبلی برخی از مشاوران (مثلا مربی امور تربیتی یا پرورشی) از جمله موانع شکل گیری درست حرفه مشاوره در مدارس است. در واقع، فردی که برای چند سال در یک حرفه کار کرده است، در موقعیت جدید نیز تمایل دارد که چون گذشته رفتار کند. این تمایل که تحت تأثیرعادت ها قرار دارد هنگامی مشکل زا می شود که رویکرد حرفه جدید با رویکرد حرفه قدیم کاملا متفاوت باشد.
اگر تکنیک های مشاوره روان شناختی جای خود را به پند و اندرز و موعظه بدهند، هم اثرمندی حرفه کم می شود و هم ارزش کار مشاور در دید مراجع افت می کند که به نوبه خود نگرش نامناسبی در محیط ایجاد می کند.

تبلیغات متنی