نقش مشاوره در پیشرفت تحصیلی و رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان
برای دستیابی به فضایل؛ موانع، دردها و رنج های فراوانی در برابر انسان وجود دارد.
اگر آدمی بتواند بر مشکلات خود فایق آید و از سدهای پیش راه بگذرد، نگه داشتن و پایداری فضیلت های به دست آمده را آسان از دست نمی دهد و چنان چه فرزندان ما به این حکمت زیبا در کسب فضایل آگاه شوند به طور قطع در بردباری و شکیبایی ها استوارتر خواهند بود.
نقش مشاور نیز در این مسیر تکاملی نقشی حساس و مؤثر است، آگاه کردن آدمی به چگونگی مقابله و مبارزه با مشکلات، پشتیبانی و حمایت از مراجعان و تقویت روحیه و بالا بردن ظرفیت های احساسی و روانی آنان از نکات ممتاز کارکرد او در کمک به کسب فضائل است.
در این جا باید به این امر مهم اشاره شود که همه افراد نیازمند مشاوره هستند.
تفاوت راهنمایی و مشاوره در این است که تأکید راهنمایی بر پیشگیری، ارائه اطلاعات و آگاهی ها به مردم است در حالی که تأکید مشاوره بر درمان است. یعنی انسان ها ابتدا نیاز به راهنمایی دارند، اما در مواقعی که قادر به حل مشکلات خود نمی باشند باید از مشاوره استفاده کنند. در مشاوره باید به افراد اطمینان داده شود که اطلاعات ارائه شده توسط آن ها به صورت یک راز باقی می ماند و در صورت لزوم، انتقال اطلاعات به والدین به صورت غیر مستقیم صورت می گیرد.