امروز جمعه 10 فروردین 1403

یادگیری مشارکتی با استفاده از مدل ساختن گرایی

0

ساختن گرایی شخصی و اجتماعی

استفاده از فعالیت های فردی و گروهی و بحث و تبادل نظر در روش های ساختن گرایی، به دو نظریه ی ساختن گرایی شخصی و اجتماعی اشاره دارد.در ساختن گرایی شخصی،دانش از طریق نوعی فعالیت شناختی ایجاد می شود که در آن فرد اطلاعات را تفسیر و سازمان دهی و تجربه می کند،اما در ساختن گرایی اجتماعی، دانش از طریق فعالیتی شناختی ایجاد می شود که در طی طول بحث و انتقال تجربه ها با دیگران رخ می دهد.

در ساختن گرایی، آن چه مهم است این که برای تفسیر و سازمان دهی شناختی، باید تعامل اجتماعی برقرار شود.به هر حال باید توجه داشت که هر کار گروهی را نمی توان بر ساختن گرایی مبتنی ساخت.

برای مثال، یک فعالیت یادگیری مشارکتی ساده در کلاس،که دانش آموزان به گروه هایی تقسیم می شوند و هر یک بخش از تکلیف کلاسی را انجام می دهند،بر اساس ساختن گرایی نیست، زیرا دانش آموزان با هم تعاملی ندارند که به بازی شناختی منجر شود.در حالی که در فعالیت های مشارکتی موجود در رویکرد ساختن گرایی،دانش آموزان با هم وارد تعامل می شوند و با یکدیگر دانش را می سازند. هر فعالیت یادگیری(فردی یا گروهی) نیز بر اساس رویکرد ساختن گرایی نیست.

مدیر(Mayer) بین فعالیت هایی که شناختی هستند و آن هایی که رفتاری هستند،تمایز قائل می شود.از نظر او فعالیت هایی مورد نظر رویکرد ساختن گرایی،فعالیت های شناختی هستند که به دانش آموزان امکان می دهند جهان اطرافش را بشناسد. شرکت دانش آموزان در فعالیت هایی که در چالش شناختی کمی دارند، ساختن گرایی در نظر گرفته نمی شوند.با توجه به اهمیتی که فعالیت های گروهی و مشارکتی در رویکرد ساختن گرایی دارند، این فرضیه وجود دارد که روش های تدریس ساختن گرایی تنها برای رشته های علوم طبیعی مناسب نیستند، بلکه برای رشته های علوم اجتماعی نیز موثر و قابل استفاده اند،زیرا در این رشته ها،هم فعالیت های فردی و هم فعالیت های گروهی مناسب را می توان فراهم کرد.

در این مطالعه، از روش ساختن گرایی((یادگیری و تحقیق آنلاین مشارکتی))(CORAL)،برای یادگیری درس هایی در زمینه ی علوم اجتماعی که به صورت آنلاین ارائه می شود،استفاده می کنیم.

در کنار آن، به دانش آموزان راهنمایی هایی برای توسعه ی دانششان ارائه می دهیم. دراین روش،دانش آموزان دارد فعالیت های فردی و گروهی متفاوتی می شوند.آن ها در زمینه های گوناگون مربوط به حوزه ی کاری خود از قبیل توسعه ی گروه ها،نقش گروه ها،هنجارهای گروهی،تأثیرات اجتماعی و...مطالعه می کنند.برای نشان دادن مفاهیمی که در رفتارهای گروهی از آن ها استفاده می کنند. فعالیت هایی را ترتیب می دهند و بدین وسیله هر یک از مفاهیم را به صورت یک فعالیت به کار می گیرند و سپس فرایندهای اعضای تیمشان را در صفحه ای به صورت مشارکتی گزارش می کنند. علاوه براین از ابزارهای فناورانه گوناگونی برای ایجاد ارتباط و تعامل استفاده می کنند؛از جمله: کنفرانس های ویدیویی،تقویم های آنلاین،اتاق های گفت و گو و بردهای تبادل نظر. اهدافی که در پی آن هستیم، این است که دانش به دست آمده توسط دانش آموزان در طول فرایند آموزش، مهارت های تازه ای را کسب کرده اند؟ آیا هیچ یک از این مهارت ها و روش کارهای جدید به یادگیری بهتر آن ها کمک می کند؟

یادگیری و تحقیق آنلاین مشارکتی به عنوان نوعی مدل ساختن گرایی معرفی شده است. زیرا در این مدل،هیچ سخنرانی وجود ندارد و به جای آن، دانش آموزان در وقت های کلاسی و خارج از وقت کلاس، مقالات و منابع تعیین شده را مطالعه می کنند،تکالیف را می فهمند، با هم تیمی شان تعامل که به جای آن، دانش آموزان در وقت های کلاسی و خارج ار وقت کلاس،مقالات و منابع تعیین شده را مطالعه می کنند، تکالیف را می فهمند، با هم تیمی شان تعامل برقرار می کنند و تکالیف را به اعضای گروه کامل می کنند. وراسیداس می گوید: ((در این روش،یاد گیرندگان کنترل بیشتری بر یادگیری خود دارند. هم چنین به آنها فرصت داده می شود که در محتوا،تکالیف،روش کارها و نتایج تبادل نظر کنند.

((در این روش،هر تیمی برحسب علاقه و نیاز خود موضوع تحقیقی را برمی گزیند. این بدان معناست که همه ی دانش آموزان موضوعات مشابهی یاد نخواهند گرفت،چون هر تیمی موضوع متفاوتی را برای تحقیق انتخاب می کند.

همان طور که معلمان ساختن گرا هم عقیده دارند همه ی دانش آموزان به یادگیری موضوعات مشابهی نیاز ندارند،تیم های دانش آموزان هم چنین درباره ی فرایندی که باید طی کند در نتیجه ی کار،تصمیم می گیرند. برای مثال، تیم ها مشخص می کنند که آیا باید روی موضوعات گوناگون به وسیله ی اتاق های گفت و گو، بردهای تبادل نظر یا تشکیل ویدیو روی کنفرانس ها بحث کنند یا خیر،و این که چگونه بحث را اداره کنند(در این جا معلم به عنوان راهنما حضور دارد).

وراسیداس می گوید: باید برای یادگیرندگان ابزارهایی به منظور مدیریت یادگیری و کامل کردن تکالیف فراهم شده باشد و معلمان به عنوان تشکیل کنندگان یادگیری،به دانش آموزان کمک می کنند تا دانششان را بسازند. در این روش،معلم به دانش آموزان راهنمایی های لازم را ارائه و منابع گوناگون را معرفی می کند و ابزارهایی از قبیل چت روم ها، بردهای تبادل نظر،مدیریت فایل ها و ویدیو کنفرانس ها را فراهم می سازد.

تمام آن چه در مورد روش های یادگیری مشارکتی آنلاین گفته شد، نشان می دهد که این روش کاملاً ساختن گرا (اجتماعی) است. زیرا در آن، دانش آموزان از طریق تعاملات اجتماعی به انجام تکالیف می پردازند. آن ها از طریق معلمان راهنمایی می شوند. این راهنمایی ها به دانش آموزان کمک می کند که تکالیف درسی، فرایند های گروهی و کار با ابزارها را بهتر یاد بگیرند و در واقع فراگیران را از نوع مدل معلم محور به نوعی مدل دانش آموز و مشارکتی سوق می دهد.

نتیجه گیری:

روش تدریس ساختن گرایی اجتماعی روش موثری برای یادگیری دانش آموزان است که برطبق آن، دانش آموزان مهارت های گروهی و تعاملی بسیاری را فرا می گیرند؛ از جمله،اعتماد به یکدیگر در انجام تکالیف،چگونه کار کردن در گروه و تقسیم کار و آشنا شدن با مدل های ساختن گرایی.

همین طور دانش آموزان گزارش کرده اند که با مواد و منابع یادگیری گسترده ای آشنا شده اند و با انجام فعالیت های گروهی محتواهای گوناگون را با یکدیگر به اشتراک می گذارند و با کار کردن روی محتوای موجود، نتایج جدیدی را بدست آورده اند. فرایند این کارها نیز نشان می دهد،آن ها رفتارهای فردی خود را هم بازبینی w ت اجتماعی را به خوبی آموزش داد. بدین ترتیب،با روش یادگیری مشارکتی آنلاین،دانش آموزان نه تنها محتوای درس را یاد می گیرند،بلکه دانششان را از طریق فرایندهای شناختی می سازند. هم چنین،آن ها به استفاده از مهارت های آموخته شده در زندگی واقعی خود تشویق می شوند.

مهارت هایی شامل:

مدیریت زمان،تفکر انتقادی، مهارت های ارتباطی و بحث و تبادل نظر. این مطالعه اطمینان می دهد که روش های تدریس ساختن گرایی برای تمامی درس های علوم اجتماعی مفید و موثر خواهد بود.محیط های یادگیری باید طوری طراحی شده باشد که فرایند تفکر دانش آموزان را با فراهم کردن راهنمایی های مناسب به چالش بیندازد و سپس از آن حمایت کند. معلمان به عنوان تسهیل کنندگان یادگیری،از یادگیرندگان حمایت می کنند تا آن ها به عنوان متفکران موثر و توانمند پرورش یابند. معلم در این مسیر،در چندین نقش ظاهر می شود: مشاور،مربی و معلم خصوصی. محیط یادگیری ساختن گرایی محیطی مداخله جویانه است که در کنار همکاری های گروهی،اعضای تیم هر یک به عنوان افرادی واحد و منحصر به فرد حمایت می شوند.

منبع:

D.nna Ashcraft, Thomas Tread well ,V.Kuma(2008)

Collaborative Online Learning:A Constructivist Example ,MERLOT

Journal of online Learning and Terching Voi.4 ,No.1 ,March 2008.

گرد آورنده: اکرم ملکی_ راهنمایی شاهد سال تحصیلی 91-90

تبلیغات متنی