نقش والدین در تربیت کودکان

چکیده:

در این مقاله ضمن تعریف تربیت به معنای عام و تربیت کودک به معنای خاص آن دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است هم چنین روش های صحیح و ناصحیح تربیت که والدین (پدر و مادر) نقش اساسی در شناخت و آموزش آن به کودکان دارند مورد بررسی قرار گرفته است، در ضمن راه حل های مختلف برای حل این گونه رفتار ناصحیح کودک ارائه شده است.

کلید واژه: تربیت، والدین، کودک، نقش والدین

مقدمه:

تربیت مصدر باب تفعیل از ماده «ربِّی، یربو» به معنی رشد است و تربیت یعنی رشد دادن، معنای اصطلاحی تربیت عبارت است از «رشد دادن یا فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادها و به فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود» از این رو تربیت انسان که از کودکی و در محیط خانواده شکل و ریشه می گیرد و زیر نظر والدین کودک قرار دارد تا تربیت کودک به نحو احسن صورت بگیرد. نشان دهنده نقش بسیار مهم والدین در تربیت کودکان می باشد. والدین باید با شناخت و به کار گیری روش های صحیح تربیتی دوران کودکی فرزندان خود را به نحو احسن زیر سایه تربیت خود قرار دهنده زیر این والدین است که با تربیتش هم فرزند خود و هم جامعه را از مشکلات احتمالی به دور می کند (رهبر، 1385، ص 6).

بیان مسئله

قدم اول درموفقیت این است که پیروز شدن را بخواهیم، تنها به این صورت است که اصول موفقیت را به آسانی خواهیم آموخت. موفقیت درتربیت فرزندان به عوامل گوناگونی بستگی دارد واین عوامل در مجموعه ای فردی، آموزشگاهی، خانوادگی واجتماعی طبقه بندی می شود. بی تردید تربیت فرزندان به عوامل مختلفی نظیر درآمد، سطح تحصیلات والدین، رفتاروالدین، محیط خانواده، نوع مدرسه، امکانات آموزشی، رفتار معلم و... بستگی دارد.

در این تحقیق من عامل دوم یعنی رفتار والدین را مورد بررسی قرار می دهم.

تاثیر والدین همانند سایر عوامل موثربر تربیت به اشکال مختلف در نحوه تربیت کودکان تأثیر می گذارد.

تعریف و مفهوم تربیت

رشد دادن یا فراهم کردن زمینه مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادها و با فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود را تربیت می گویند که باید با اصولی همراه باشد تا به نحو احسن صورت گیرد. (رهبر، 1385، ص6).

تربیت عبارت از مجموعه وسایلی است که به کمک آن رشد، سازندگی جریان یا شکوفایی و حتی ارتقاء زندگی انسان از جنبه های زیستی، روانی، اجتماعی، به وسیله آموزش و یادگیری تجارب مختلف راهنمایی شده با امکان و تسهیلات آن را فراهم کند این امر باید درد ورنمایی واحد به صورتی انجام پذیرد تا امکان یادگیری وسایل، روابط عاطفی، فراگیری قواعد زندگی در ابعاد چهارگانه ی اجباری عشق و قدرت، آزادی و انضباط و تکامل در محیطی مطلوب را فراهم سازد که نیازهای اساسی و نه سطحی کودک را ارضا کند (لافرن، 1381، ص 52).

تربیت مفهومی است که معمولاً با اصطلاح رشد دادن و رشد کردن همراه می باشد. بنابراین اصل تربیت باید همراه یا اصولی باشد تا همه جوانب رشد را به همراه داشته باشد تا متولی کاملاً از تربیت صحیح بهره مند شود و مسیر رشد و شکوفایی را زیر سایه تربیت صحیح به کمک مربیان طی کند (نوابی نژاد، 1372، ص 24)

آغاز تربیت کودک

کودکان امانت های الهی هستند که در دست ما قرار دارند و مهم ترین وظیفه والدین تربیت صحیح آن ها می باشد چون تربیت امری است که آغاز آن در محیط خانواده صورت می گیرد بنابراین امر پیچیده ای می باشد که ظرافت های خاص خود و لطافت هایی را دارد که اگر درست و به موقع صورت نگیرد اثرات منفی بسیاری را خواهد داشت که قابل جبران نمی باشند (سایت تنظیم وحی، شماره 7، 1386،86).

از آن جا که آغاز تربیت کودک در محیطی به نام خانواده صورت می گیرد و این تربیت با توجه به اصولی توسط والدین به کودک تزریق می گردد باید در تربیت کودک نقش اساسی و مهمی را به خانواده کودک و در راس آن والدین کودک قائل شویم از این رو والدین که به عنوان مربی کودک عمل می کنند باید اصل تربیت را بخوبی شناخته و درمرحله عمل آن را در طول دوران رشد کودکانشان به آنها یاد دهند زیرا معمولاً وقتی کودکان با هوش، مودب با صداقت یا از لحاظ اجتماعی سازگارند به حساب والدین گذاشته می شود و وقتی بزهکار، عصبی، و ازلحاظ درسی ضعیف باشند، باز هم والدین مسئول شناخته می شوند، روش هایی که والدین برای تربیت کودک به کار می گیرند به شدت تحت تاثیر محله، مدرسه و فرهنگ گسترده ای است که خانواده در آن زندگی می کنند البته قابل ذکر است که این روش ها تحت تاثیر خصوصیات کودکان نیز قرار دارد (کاکیا، صص 1380، صص32-31).

تربیت خانوادگی تاثیر آن در رفتار کودک

روابط بین کودکان و والدین و سایر اعضای خانواده را می توان به عنوان نظام یا شبکه ای از بخش های دانست که در کنش متقابل هستند. نظام خانواده در مجموعه ای نظام های بزرگتر قرار گرفته است.

محله، جامعه و جامعه گسترده تر، این نظام به طور مستقیم یا غیر مستقیم از طریق روش های مختلف تربیت کودک در رفتار کودکان تاثیر می گذارد به همین دلیل باید در عین حال که خانواده رابه عنوان یک نظام می شناسیم و تربیت را از اصول اساسی برای آن مد نظر قرار می دهیم باید به اهمیت و تاثیر تربیت درروابط این نظام پی ببریم زیرا یک خانواده به عنوان یک نظام زمانی روابط اعضایش مستحکم خواهد بود که براساس اصول تربیتی صحیح پایه گذاری شود (هنری ماسن، 1370، ص44).

خانواده ها معمولاً از زن و مرد و تعدادی فرزند که روابطی بین آنها حکمفرماست تشکیل شده اند در سیستم خانواده چنان چه روابط هر یک از اعضا با دیگران دچار اختلال گردد در این صورت کل سیستم خانواده دچار مشکل خواهد شد که گاهاً باعث مشکلاتی می شود که جبران آن ها سخت و گاهاً غیر قابل ممکن می باشد در این میان طبعاً ضعیف ترین و کوچک ترین اعضای خانواده که فرزندان و کودکان باشند بیشتر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. در این میان والدین باید یک سیستم تربیتی مناسبی را در نظام خانواده پایه گذری کنند تا از ایجاد چنین مشکلاتی جلوگیری کند به همین دلیل اختلافات بین والدین نه تنها نهال تربیتی مناسب را در محیط خانواده رشه کن می کند بلکه فرزندان را با این گونه مشکلات آشنا می کند در حالی که والدین می بایست به جای این گونه اختلافات فرزندانشان را به نحو احسن تربیت کنند به عنوان مثال با بررسی هایی که در سال هایی اخیر در زمینه مشکلات دانش آموزان صورت گرفته مشخص شده که بخش اعظم مشکلات آن ها ریشه های خانوادگی داشته و این گونه کودکان حامل عوارض و آسیب های خانوادگی به فضای مدرسه می باشند طبیعی است که تمامی این رفتار ها و مشکلات از تربیت ناصحیح آن ها و اختلافات والدین به جای توجه به آن ها و تربیت کردنشان ناشی می شود به همین، دلیل به اهمیت تربیت و تاثیر بسیار فراوان آن در رفتار های فرزندان در داخل و خارج از محیط خانواده می توانیم پی ببریم. (اصغری پور، 1387، ص 50).

خانواده مهم ترین عامل سازنده شخصیت کودک است، کودکان سال های اولیه عمر خودشان را که از نظر تربیتی مهم ترین سال های زندگی به شمار می رود در محیط خانواده سپری می کنند به همین دلیل امر تربیت را در این دوران باید کاملاً جدی بگیریم دلیل آن هم این است که اگر والدین در این دوران تربیت کودکان را امری ساده بینگارند و در تربیت آن ها سهل انگاری کنند باید انتظار رفتاری ناصحیح و خلاف هنجارهای جامعه را از کودکان داشته باشیم بنابراین به اهمیت تربیت کودک در دوران کودکی زیر سایه والدین آگاهی می یابیم. (معتمدی، 1373، ص 62).

تربیت از حیاتی ترین ابعاد زندگی انسان است و در پرتو آن، انسان به سعادت مطلوب نائل می شود. بزرگ مربی اسلام، علی علیه السلام در سخنان خود بارها و بارها از این امر مهم پرده برداشته است و آثار و نتایج مثبت تربیت فرزند و پیامدهای منفی بی توجهی به آن را بیان داشته اند. حضرت علی(ع) ثمره و محصول تربیت صحیح را پرورش فرزند صالح و پیامد بی توجهی به امر خطیر تربیت راه رشد یافتن فرزند ناصالح بر شمرده و برای هر یک از این دو، آثار و نتایج مثبت و منفی بیان نمودند آن حضرت ثمره تربیت فرزند صالح را انس و آرامش والدین دانسته است. هم چنین در سخن دیگری فرزند صالح را نیکوترین یادگار و بلکه مساوی با همه ی یادگارهای باقیمانده از والدین معرفی می نمایند «الوالد الصالح احد الذکرین» از سویی دیگر آن حضرت آثار سوء و پیامدهای منفی پرورش فرزند ناصالح را مورد توجه قرار داده اند و همه روهروان صدیق خود را از بی توجهی به تربیت صحیح فرزندان بر حذر داشته اند.(سایت ایران صدا، 1388).

روش های گوناگون تربیت (انواع تربیت)

هریک از ما شیوه های خاصی برای تربیت فرزندانمان داریم که در واقع بازتاب شخصیت ماست این شیوه ها از تمامی عواملی که ما را منحصر به فرد کرده اند، تاثیر می پذیرند عواملی مانند نوع تربیت، شخصیت و ارزش هایی که به آن ها پای بندیم، هر یک از این عوامل، به تناسب نقش تربیتی ما برای فرزندان خودمان، بر دیدگاه های ما اثر می گذارند و رفتارمان را در برابر فرزندان، انتظاراتمان از آن ها تحت تاثیر قرار می دهند، روش ما در تربیت فرزند، نقش مستقیمی بر عزت نفس فرزندانمان دارد، زیرا نوع ارتباط روزمره با آنها را تعیین می کند، بیشتر کنش و واکنش های ما در ارتباط با فرزندانمان، با توجه به تناسب ماهیت و کیفیت واکنش ما، اثری بالقوه بز عزت نفس کودکانان دارد چه به شکل مثبت و چه به صورت منفی تاثیر خود را خواهد گذاشت. (استن هاوس، 1380، ص 106).

حضرت علی(ع) می فرمایند: «لاتقسروا اولادکم علی آدابکم فا انهم مخلوقون لزمان غیر زمانکم» فرزندان خود را مجبور نکنید آداب و عادات شما را یاد بگیرند چون آنان برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند. تحقیقات و مطالعات انجام شده بر روی رفتار والدین و فرزندان نشانگر اهمیت دو بعدی رفتاری در والدین نسبت به کودکان است، مانند پذیرش، طرد، آزاد گذاشتن، محدود کردن، والدینی که فرزندان خود را مورد پذیرش قرار می دهند نسبت به کودک عاطفی، تایید کننده و گرم هستند و کودک خود را آن گونه که هست درک می کنند، انضباط و نظم و ترتیب در نظر آن ها بیشتر شامل تشویق و ستایش و کمتر تنبیه بدنی است نسبت به والدینی که صرفاً طرد کننده هستند بهتر عمل می کنند (نوابی نژاد، 1372، ص 72).

هر پدر و مادر دل سوزی برای آن که در تربیت کودک خود موفق تر باشند و با اطمینان بیشتری به روش تربیتی خود ادامه دهند باید برخی از اطلاعات ضروری را داشته باشند که عبارتند از:

1- آگاهی از اصول کلی رشد: آگاهی والدین از اصول کلی رشد و توانایی های کودکان در مراحل مختلف سبب می شود که اولاً پدر و مادر توقع خود را از طفل بر میزان توانایی های جسمی و ذهنیش منطبق کنند و بدانند که در سنین مختلف چه توقعی از کودک داشته باشند و به او بیهوده فشار نیاورند و برای آموختن عجله نکنند.

2- شناخت تفاوت های فردی کودکان: والدین باید بدانند همان طور که کودکان ازلحاظ ظاهری با همدیگر فرق دارند از لحاظ هوش و استعداد نیروی جسمانی و به طور کلی توانایی های بدنی و ذهنی نیز با همدیگر فرق دارند، گذشتن ازمراحل رشد و رسیدن به کمال، مانند بالا رفتن از پله های نردبان است و همه باید آن را طی کنند، اما بالا رفتن از این پله ها، در همه کودکان یکسان و همزمان نیست. یکی کندتر و دیگری تندتر می رود.

3- شناخت روش صحیح: برخورد با کودکان و تعلیم و تربیت آن ها نیازمند روش صحیحی است آگاهی از روش های مناسب مسلماً کارتربیت را آسان تر می کند اما روش هایی که مبتنی بر واقع بینی نباشد کار تربیت را دشوار تر می کند.

4- استفاده از شرایط و امکانات مناسب: تصور نکنید که برای تربیت کودک حتماً باید شرایط بخصوص یا امکانات فوق العاده وجود داشته باشند فقط کافی است که والدین شرایط بخصوص یا امکانات فوق العاده را بشناسند و از کوچکترین فرصت بهره گیرند و این فرصت را کودکان به شما می دهند.

5- آگاهی از رفتار مناسب: والدین باید توجه داشته باشند که رفتار آن ها از کودکانشان پنهانو از چشمان آن ها دور نمی ماند هر رفتاری که آن ها در مقابل طفل داشته باشند در موفقیت یا عدم موفقیت آن ها تاثیر می گذارند، پس باید توجه داشت:

1- رفتار با همسر چگونه است احتراماً یا توهین آمیز است.

2- در مورد روش تربیتی به کار رفته با همسرتان توافق دارید یا نه اگر اختلاف دارید آیا اختلافتان را در جلوی چشمان کودک بروز می دهید یا نه.

3- رفتار خودتان درمقابل موفقیت یا عدم موفقیت روش تربیتی خودتان چگونه است.

بنابراین نتیجه می گیریم که تربیت کودک آن قدر دشوار نیست که حتماً نیاز به تحصیلات دانشگاهی داشته باشد و آن قدر هم آسان نیست که بی اهمیت جلوه کند و بتوان بی تفاوت از کنار آن گذشت، بلکه تنها شناخت کودک و آشنایی با مشکلات و مسائل او در مراحل سنی مختلف و آگاهی از روش صحیح تربیت کفایت می کند. (پرینگل، 1373، ص 82).

بایست های کلی تربیت کودک:

والدین و مربیان باید باحد فاصله و متانت و ملایمت کودک را با زندگی و مقررات و دستورهای لازم آشنا کنند تا کودک ضمن احساس استقلال و با ارزش بودن، بتواند توانایی های و مهارت های جدید را کسب کند، هم چنین باید کودکان را برای پذیرفتن مسئولیت های آتی در مقاطع تحصیلی و قبول مقررات اجتماعی در زندگی جمعی، با رعایت ضوابط آن آماده ساخت والدین باید سعی کنند درخلال بحث های خود توجه کودکان را به مفاهیم اجتماعی معطوف کنند.(وبلاگ گروهی مادرانه، 1388، ص 6).

نمونه هایی از بایست ها و روش های تربیت کودک:

1- تربیت رها کردن متربی از بستگی ها و وابستگی ها به سوی تعالی است و نه رام کردن و مطیع کردن کودک در دام خواسته های خودمان.

2- هدف تربیت باید گسترش و توسعه ظرفیت درونی و قوه فهم کودک باشد و نه تحمیل و تزریق معلومات و محفوظات به او.

3- از روش تربیت فعال استفاده کنیم در این روش، مربی می کوشد تا خود را از نظر ذهنی و عاطفی در موقعیت متر بی قرار دهد و مربی مشوق ابداع و خلاقیت است.

4- کودکان باید نسبت به نوع رفتارهایی که از آن ها انتظار داریم، شناخت کافی داشته باشند این شناخت در میدان مشاهده حاصل می شود پس مواظب رفتارهایمان باشیم.

5- تربیت هرگز در یک بعد متمرکز نمی شود بلکه همواره جنبه های عقلانی، عاطفی، اخلاقی و اجتماعی، جسمی، علمی و … در جامعه بخشیدن به آن دخالت دارد.

6- درون مایه تربیت صحیح در طبیعت کودک وجود دارد و او باید از طریق خودیابی، خودفهمی و خود رهبری، آن ها را در تعامل با محیط سالم کشف و تقویت کند. (سایت نسیم وحی، 1388، ص 7).

بایست های تربیت شامل نیازهای کودک نیز می باشد که از دوران کودکی توسط والدین باید تامین شود تا فرزند یک فرد سازگار و به هنجار اجتماعی تلقی شود که عبارتند از:

1- عشق و امنیت 2-کسب تجارب جدید 3-تحسین و قدردانی
4- مسولیت پذیری، البته در طول مراحل مختلف، تحول اهمیت نسبی این نیازها نیز از راه های ارضای آن ها تغییر کند اگر یکی از این نیازها ارضا نشود یا به اندازه کافی ارضا نشود ممکن است مانع رشد کودک نیز شود یا رشد او را مختل کند پیامدهای این امر بعدها هم برای خود فرد هم برای جامعه فاجعه آمیز و پر هزینه خواهد بود، کودکی که در یک خانواده ناسازگار زندگی می کند نیز، مستعد اختلال عاطفی یا جامعه ستیزی می باشد، والدین ستیزه جو، بی کفایت و پریشان در ذهن کودک، الگوی نامناسبی ایجاد می کند.

خصوصاً خصومت پدر و مادر، تاثیر زیان باری بر رشد عاطفی کودک خواهد داشت، به این معنا که بعداً نمی تواند به عنوان یک بزرگسال نسبت به فرزندان خود محبتی غیر خودخواهانه داشته باشد به این ترتیب خصومت والدین به صورت دور باطل از یک نسل به نسل بعد تداوم می یابد بنابراین این ویژگی والدین که به دور از بایست های صحیح تربیت است باید تقویت و تصحیح شود تا تربیت کودک به نحو احسن صورت گیرد. (پرینگل، 1380، ص 94).

نیازهای کلی فرزندان در مسیر تربیت:

فرزندان در طی کردن مسیر رشد و تکامل به طور کلی در طی کردن مسیر تربیت نیازهای فراوانی دارند که والدین آن را باید رعایت کنند به عنوان مثال محبت کردن برای رشد کودک ضروری است، واکنش والدین اهمیت زیادی دارد زیرا اگر کودک عکس العملی از آن ها نبیند، سر خورده و غمگین می شود و از خود بی توجهی نشان می دهد این مسئله را می توان آشکارا در کودکان یتیم مشاهده کرد، مراقبت های جسمی از این کودکان به مراتب بیشتر از مراقبت های روحی آنان است و چون فرد خاصی به شکل ثابت و دائمی از آن ها حمایت نمی کند (مراقبت ها داماً عوض می شوند) هرگز نمی توانند رابطه ای جانبه با اطرافیانشان داشته باشند خصوصاً در جامعه و اجتماع.

وقت گذاشتن برای فرزندان:

همکاری و ارتباط نزدیک ما با فرزندانمان باعث جذب هر چه بیشتر آن ها به ارزش های مورد قبول ما خواهد شد، هم چنین اگر کودکان احساس کنند که والدین برای آن ها ارزش قائلند بیشتر به ارزش های مورد علاقه آن ها جذب خواهند شد. هم چنین احساس احترام از سوی والدین، باعث افزایش عزت نفس کودکان شده و باعث می شود که کمتر به دنبال هم سن و سالان شرور خود رفته و یا دست به اقداماتی خطرناک و مشکل آفرین بزنند.(گلن، 1380، ص 80).

هر کودکی به منظور احساس امنیت و آرامش و افزایش حس اطمینان نیازمند به رابطه ای محکم و دوستانه، محبت آمیز، و با عاطفه با والدین خود یا افراد بزرگسال است بدون ضمانت محکمی از جانب یک فرد بزرگسال دلسوز کودک در خطر آن است که متخاصم شود و کنترلش سخت و مشکل شود، بنابراین محبت والدین به کودک در تربیت او نه تنها باعث طی شدن سالم مسیر تربیت می شود بلکه از بروز مشکلات ذکر شده نیز جلوگیری می کند (کاکیا، 1380، صص32-31).

روش های والدین در اصلاح رفتار کودک (فرزند):

اغلب این سه جمله را شنیده ایم«ما همه راه ها را امتحان کرده ایم» «ما با همه آن ها یکسان رفتار می کنیم» «ما هر چه که کودکانمان خواسته اند در اختیارشان گذاشته ایم» این ها جمله هایی هستند که والدین معمولاً با به کار بردن آن ها برای کودکان مشکل آفرین خود تقاضای کمک می کنند همه ی این جمله ها ممکن است نتیجه اشتباهاتی باشد که والدین در مسیر تربیت آنها را نادیده گرفته اند. (پرینگل، 1380، ص 53).

همواره والدین نگران آن هستند که مبادا با رفتار نسنجیده یا سخت گیری بی جای خود زندگی فرزندان خود را تباه کنند. هم چنین بعضی از خانواده ها هم به فرزندان خود آزادی مطلق می دهند، قدرتشان در ایجاد انضباط در خانه ضعیف است و کودکانشان اجازه انجام هر عملی را پیدا می کنند اما کودکان چنین خانواده هایی روزی والدین خود را به بی توجهی و بی علاقگی نسبت به تربیت فرزند متهم می کنند. و آن ها را مورد بازخواست قرار می دهند و در نهایت عده ای از والدین و مربیان روش اعتدال را بر می گزینند و سعی می کنند با توجه به شخصیت کودک در جهت تصحیح اشتباهات خودشان عمل کنند و به برخی از خواسته های فرزندانشان جواب مثبت و به برخی از رفتار های آن ها جواب منفی بدهند.(معتمدی، 1373، صص 66-61).

اصول کلی تربیت از دیدگاه حضرت علی(ع):

1-اصل اعتدال:رفتارها و عملکردهای تربیتی، در صورتی به ما کمک می کنند که تابع اعتدال باشند، تربیت خردمندانه تربیتی است که مبتنی بر حفظ اعتدال باشد و روشی باشد به دور از افراط و تفریط چنان چه ضمن آیه ای می فرمایند.

«لا تدی الجاهل الامفرط او مفرطا» نادان را نبینی جز این که کاری را از اندازه فراتر کشاند و یا بدان جا که باید نرسانده (نهج البلاغه، باب حکمت) هم چنین می فرمایند«خیر الامور اعتدال الرجاء و الخوف» بهترین کارها اعتدال، امید و بیم (غرر الحکم، جلد 1).

2-اصل تدرج و تمکن: هر حرکت تربیتی باید با توجه به اختلاف استعداد ها و نیازها و به صورت تدریجی و مرحله به مرحله در اساس توانایی صورت پذیرد.

3-اصل تسهیل: منظور این است که اقدامات تربیتی باید اموری آسان و میسر باشند و از فرد تکالیف طافت فرسا نخواهیم و خواسته های ما طوری باشد که آن خود با میل و رغبت آن کار را انجام دهد، بنابراین آنان که با مسامحه رفتار می کنند بهترین نتیجه را می گیرند. (نهج البلاغه، باب حکمت).

تشویق و تنبیه و موارد استفاده آن

بعضی از والدین از عامل تشویق و یا تنبیه در جهت اصلاح رفتار فرزندانشان استفاده می کنند چون بعضی والدین اعتقاد دارند که فرزندان باید تشویق شوند تا احساس خوبی داشته نسبت به خویش داشته باشند طی یادگیری های جدید به انجام فعالیت های مورد نظر دیگر هم و تحریک شوند، حس لیاقت و داشتن کفایت در آن ها رشد کند و ما را از توانایی هایشان که جزئی از کل است مطلع سازد.

اولین قانون تشویق این است که این کار را به طور حقیقی و واقعی انجام دهیم نه ظاهری و دروغی چون تلخ ترین واقعیت موجود این است که گاهی تشویق در پرده غیبت فرو می رود، و به ندرت به یاد استفاده از آن ها می افتیم در حالت کلی امر تشویق را نباید در محیط خانوادگی به فراموشی بسپاریم(گلن، 1380، ص 106).

مضرات تشویق:

بعضی از محققان روان شناسی کودک بر این باورند که تشویق برای کودکان مضر است، زیرا به تدریج باعث می شود به «نفس تشویق» بیشتر از «موفقیت کار» ارزش بگذارند. (شاملد، 1382، ص 54).

روش تنبیه نیز مورد استفاده والدین قرار می گیرد. چون روش تنبیه را در کوتاه مدت موثر می دانند اگر والدین را در جریان کنش متقابل با فرزندان تحلیل کنیم می توانیم بعضی از بخش های اساسی الگوهایی را که مناسبند بشناسیم والدین برای رفتارهایی مثل کتک زدن بچه دیگر و شریک کردن بچه دیگر در اسباب بازی تقویت و پاداش تعیین می کنند کودکان نیز از مشاهده دیگران و از نوع تقویت ها و تنبیه هایی که دریافت می کنند می آموزند والدین برای کودکان نقش سرمشق و مربی، نگرش ها و اعتقادات و معیارهای اخلاقی را دارند. (هنری ماسن، 1370، ص 450).

اولاً نباید کودک را تنبیه کرد و هر نوع تنبیهی خطرناک است و ممکن است عواقب شومی را به دنبال داشته باشد، هدف از تنبیه باید آگاه کردن کودک از خطایی باشد که مرتکب شده است و والدین باید از این طریق نواقص اخلاقی و رفتاری کودک را رفع کنند و او را به سوی تکامل سوق دهند بنابراین باید شرایط و مقررات تنبیه را رعایت کنیم، بنابراین هدف از تنبیه باید کاملاً روشن باشد یعنی هدف آن متلاشی کردن حیثیت و شخصیت کودک از جانب والدین نباشد. وقتی کودک را مورد تنبیه قرار می دهیم فرصتی را که فراهم می شود تا کودک به توانایی های خودش پی ببرد را از او می گیریم بنابراین تنبیه یک عامل بازدارنده کودک است از متاهی پیشرفت هایی که می توانست در زندگی داشته باشد زیرا اگر به جای تنبیه کودک را تحسین کنیم موجب می شود که اعتماد به نفس در وجودش پدید آید و استعدادهای نهفته اش شکوفا شوند و قوای درونی اش به فعلیت برسد. (شهبازی، سایت علوم تربیتی، 1388).

نتیجه گیری:

تربیت فرزند (کودک) در سایه والدین امر و توصیه ای الهی می باشد. و ما در تمامی منابع کتبی و شفاهی بر اهمیت آن واقف می شویم، بدیهی است که همه ما که والدین فرزندانی هستیم یا روزی والدین خواهیم بود باید این امر را کاملاً جدی بگیریم زیرا اگر هر پدر و مادری در امر تربیت فرزندانشان سهل انگاری و کوتاهی کنند، مطمئناً باید منتظر عواقب ناخواستنی آن باشیم که هم برای خود فرد متولی و هم برای جامعه ای که در آن زندگی می کند زیان آور خواهد بود، تربیت کودک نه آن گونه که فکر می کنیم سخت و نه آن گونه آن را امری سهل می گیریم آسان نیست زیرا نسل های بعد تاوان عدم تربیت صحیحی را خواهند داد که پدر و مادری در دورانی آن را برای فرزندانشان امری بیهوده و یا سهل انگاشته اند. و حال به صورت اخلاقی تشکیل یافته نسل به نسل ادامه یافته است. بنابراین ما که به عنوان والدین فرزندانی هستیم باید در هر زمان و مکانی از شیوه های صحیح تربیت که هم به صورت تجربه و هم به صورت شیوه های یاد گرفته شده در ما هستند استفاده کنیم. و مبادا این امر الهی و بسیار مهم را نادیده بگیریم.

منابع و مأخذ:

1- نهج البلاغه – ترجمه: مرحوم محمد دشتی، (1384)، چاپ هشتم.

2- غرر الحکم – ترجمه: احمد فتحی مقدم، (1386)، چاپ نهم – قم، انتشارات الهادی.

3- رهبر، محمد تقی، (1385)، اخلاق و تربیت اسلامی، چاپ سیزدهم، تهران، انتشارات سمت.

4- استن هاوس، گلن، (1380)، کلیدهای تربیت کودکان، مترجم: ناهید آزادمنش، چاپ سوم- تهران انتشارات صابرین.

5- شاملو، سعید، (1382)، مکتب ها و نظریه ها در روان شناسی شخصیت، چاپ هفتم تهران- انتشارات رشد.

6- اصغری پور، حمید، (1387)، کلیات راهنمایی و مشاوره، چاپ هشتم- مشهد، انتشارات تمرین.

7- هنری ماسن، پاول، (1370)، رشد شخصیت کودک، مترجم: مهشید یاسائی- چاپ اول، تهران، انتشارات پایا.

8- کاکیا، لیدا، (1380)، نگرشی نوبه تربیت کودک، چاپ اول- تهران، انتشارات اقاقی.

9- اسحاقی، سیدحسین، (1387)، سلوک علوی (راهبردها و پیشنهادات امام علی(ع)) در تربیت فرزندان.

10- عظیمی، سیروس، (1357)، روان شناسی کودک، چاپ پنجم- تهران، انتشارات صفار.

11- مافون، رابرت، (1381)، ریشه های روانی و رفتاری کودک، مترجم: محمد حسین سروری، چاپ چهارم- تهران، انتشارات جانزاده.

12- پرینگل، میاکلمر، نیازهای کودکان، چاپ اول- مترجم: جواد شافعی مقدم، (1380)، تهران، انتشارات رشد.

13- معتمدی، زهرا، (1373)، رفتار با کودک، چاپ سوم- تهران، انتشارات لک لک.

14- نجاتی، حسین، (بی تا)، روان شناسی کودک، (حرکت، تلاش، تکاپو)، چاپ سوم، تهران، انتشارات بیکران.

15- نوا بی نژاد، شکوه، (1373)، سه گفتار درباره راهنمایی و تربیت فرزندان، چاپ اول، تهران، انتشارات انجمن اولیا و مربیان.

16- بی نا، (1388)، آثار سوء تنبیه کردن.

17- احدی، حسن، (1388)، بایست های تربیت،

18- محمدی، اصغر، (1388)، آموزش مفاهیم اجتماعی به کودک.

19- رفیعی، محمد، (1388)، اهمیت تربیت فرزندان از دیدگاه بزرگان،

1- اعتدال در آموزش دین: لافارض ٌ و لابکرعوان بین ذلک – خیرالامور اوسطها- و لاتعجل یدک مغلوله الی عنقک و لا تبسطها کل البسط- قرار نده دستت را به گردنت و کاملاً آن را باز نکن.

از مشکلات اساسی در آموزش دینی تنوع بینش معلمان دینی است که هرکس بر اساس تربیت خانوادگی و سوابق تحصیلی و حساسیتهای فکری بعد خاصی از تعالیم دینی در نظرش درشت نمایی پیدا کرده و سایر ابعادرا تحت الشعاع قرار می دهد و همان بعدی را که برای معلم اهمیّت بیشتری دارد برای دانش آموزانش پر رنگ تر می کند. تربیت دینی رسیدن به چنین اعتدال فکری و جامعیت در شخصیت است و کتابهای هدیه های آسمانی باید حتی المقدور این جامعیت را منعکس نماید. و تنها نباید به یک جنبه توجه داشته باشد و نقش معلم در توجه به این جامعیت مهمتر است و معلم می تواند به همه ی ارزش های اسلامی نظری متعادل و میانه داشته باشد.

2- تدریج در آموزش:

الف: با در نظر داشتن رشد استعدادهای ذهنی و روحی و نیز تفاوت در معلومات و تجربیات و شرایط گوناگون اجتماعی فرهنگی دانش آموزان باید مطالب متناسب با سطح فکر و قدرت فهم فراگیران ارائه شود. کلّم الناس علی قدر عقولهم (با مردم به اندازه عقلشان صحبت کنیم). از این رو در پاسخ به یک سؤال در دوره دبستان یک نوع پاسخ و در مقاطع راهنمایی و متوسطه و دانشگاه پاسخهای متفاوتی به همان سؤال داده می شود که در مراحل ابتدایی پاسخها کامل و دقیق نیستند. مثلاً در دوره ابتدایی برای اثبات وجود خدا از برهان نظم استفاده می شود و در دوره متوسطه و دانشگاه از واجب الوجود بحث می شود.

ب) در هر مرحله از آموزش در حد خاصی که ظرفیت و توان دانش آموزان اجازه می دهد باید به بیان کردن مباحث پرداخت و تنها به ابعادی از موضوعات که قابل فهم در آن مرحله است توجه کرد مثلاً اگر بحث در مورد خداشناسی و توحید است نباید انتظار داشت که حتماً همه ابعاد موضوع کاملاً مورد بحث دقیق و جامع قرار گیرد و هیچ نکته فروگذار نگردد.

ج) رعایت اصل تدریج به این معنی نیست که در آموزش دین از مطالب غلط و بی پایه استفاده نماییم بلکه باید وظیفه معلم است که تنها از مطالبی استفاده کند که بر درستی آنها اطمینان کامل دارد وگرنه بهره برداری از مطالب سست و بی پایه ممکن است اثرات ظاهراً مثبت در کوتاه مدت به دنبال داشته باشد اما در دراز مدت اثرات زیانباری خواهد داشت که چه بسا ممکن است در آینده او را فردی بار بیاورد که از دین و دیانت زده شود.

د) رعایت اصل تدریج در نوع مطلب: به این معنی که یک مطلب کاملاً صحیح و از لحاظ دینی کاملاً معتبر است نباید در هر سنی مطرح شود مثلاً مطرح نمودن بحثهای عرفانی از این مقوله است. به هر حال رعایت میانه روی و پرهیز از هرگونه افراط و تفریط از اصول مهمی است که در آموزش دینی باید مورد توجه قرار گیرد و مباحث اساسی و مورد نیاز و قابل فهم دانش آموزان باید مد نظر بوده و آموزش داده شوند و حتی نیازی به پرداختن به مطالبی که ندانستن آنها صدمه ای هم به کسی نمی زند جایز نیست.

3- ارتباط دادن درس به مسائل زندگی دانش آموزان:

اگر مطالب درسی که به فراگیران آموزش داده می شود با مسائل روزمره زندگی دانش آموزان و محیط اطراف و نیازها و تمایلات آنها ارتباط بیشتری داشته باشد به همان اندازه توجه آنها را به درس معطوف می کند و موجبات یادگیری مطالب دینی را بهتر فراهم می آورد و این مسئله باید هم در کتاب درسی و هم در تدریس معلّم مد نظر قرار گیرد تا نتیجه بهتری به دنبال داشته باشد و آموزش مفاهیم تعلیمات دینی به این شکل مطلوبتر و قابل درک و فهم تر خواهد بود و در نتیجه در سطوح عمیق تر ذهن و حافظه ی آنها نفوذ کرده و امکان پردازش بیشتری برای آنان فراهم می گردد.

4- تأثیر دانستنیهای عمومی معلّم بر درک و فهم بهتر دیگران:

هر چه معلّم از نظر اطلاعات عمومی پربارتر باشد به همان اندازه هم در امر آموزش مفاهیم دینی موفق تر خواهد شد بیان اطلاعات و مطالب دینی باید همواره با ذکر منبع موثق باشد تا دانش آموزان یاد بگیرند که برای گفته هایشان از مستندات موثق و مورد اطمینان استفاده نمایند.

5- پاسخ به سؤالات دانش آموزان:

معلّم در پاسخگویی به سؤالات دینی دانش آموزان باید از اطلاعات دینی لازم برخوردار بوده و اگر پاسخ به سؤالی نیاز به مطالعه دارد با مطالعه لازم به آن سؤال جواب دهد و در صدد نباشد به هر طریق ممکن دانش آموزان را از سرخود واکند و به شیوه های منطقی و با سعه صدر به پرسشهای دانش آموزان جواب دهد و از خلال پرسشهای دانش آموزان معلم می تواند به نیازها، احساسات و مسائل و مشکلات فکری مخاطبین خود آشنا شده و در ارایه ی درس و بحث توفیق بیشتری کسب کنند و مشکلات روحی و فکری دانش آموزان را مرتفع نموده و محیط را آرام و مناسب برای طرح نظرات گوناگون فراهم می نماید تا موجبات شکوفایی استعدادهای دینی دانش آموزان را مهیا کنیم.

گاه ضروری به نظر می رسد که معلم ذهن دانش آموزان را از سؤال و پاسخی که در حد آنان نیست منحرف سازد و به بیان مطلب دیگری بپردازد.

6- استفاده از منابع معتبر و مفاهیم مُتْقَنْ و مورد قبول دانش آموزان:

استفاده از آیات قرآن و روایات صحیح پیامبر اکرم (ص) ضمن آشنا نمودن فراگیران به مهمترین منبع (منابع) صدور احکام اسلام یکی از اهداف مهم هدیه های آسمانی که آشنا ساختن دانش آموزان با این سرچشمه اصیل معارف دین است را محقق می سازد.

آشنا نمودن دانش آموزان با کتب حدیثی شان (صه های سته اهل سنت) 1- صحیح بخاری 2- مسلم (نیشابور) 3-ابن ماجه (قزوینی) 4-ترمذی 5- نسایی 6- ابو داود

و کتب اربعه حدیثی شیعه: 1- کافی 2- من لا یحضره الفقیه 3- تهذیب 4- استبصار.

7- بهره گیری از بیان شیوا و رسا در امر تدریس هدیه های آسمانی:

گفتار یکنواخت خسته کننده و بی حالت و نارسا از تأثیر کلام می کاهد و بر عکس بیان زیبا و رسا و استفاده از فنون سخنوری بر جاذبه کلام می افزاید و علاوه بر آن استفاده بجا و متعادل از شعر خوب و ضرب المثل و داستانهای آموزنده می توان به یادگیری شتاب بیشتری بخشید.

8- پویایی و نشاط و شادابی در کلاس:

معلّم و خصوصاً معلّم دینی باید با قیافه ای شاداب و خندان و با چهره ای گشاده و آراسته در کلاس حاضر شود تا این حالت نشاط و شادابی او نیز موجب شادابی دانش آموزان گردد.

سلام کردن معلم در هنگام ورود به کلاس، دلسوزی به دانش آموزان نسبت به فراگیری درس- نادیده گرفتن ایرادات و اشکالات جزئی – پذیرفتن عذر دانش آموزان پس از ارتکاب خلاف- کینه به دل نگرفتن نسبت به

دانش آموزان خاطی – با مهر و محبت با دانش آموزان رفتار نمودن- پرهیز از سخت گیریهای بیجا و توقع زیادی

نداشتن از آنها عواملی هستند که کلاس دینی را با معنویت همراه می سازند و در برقراری رابطه عاطفی بین معلم و دانش آموز بسیار مهم و مؤثر هستند. معلّمی که با بی حالی و فقط برای انجام وظیفه تدریس می کند هرگز در کار خود موفق نخواهد شد بنابراین سعی کنیم به کلاس خودمان به هر طریق ممکن نشاط و شادابی ببخشیم.

9- توجه به تفاوتهای فردی دختران و پسران در امر آموزش:

اگر چه درک مفاهیم دینی در پسران و دختران تفاوت چندانی با هم ندارند اما ویژگیهای جسمانی و روحی آنان با هم تفاوتهایی دارد که توجه به این امر در آموزش مفاهیم دین مفید خواهد بود. برای بیان الگو و نمونه های دینی باید برای پسران از مردان و برای دختران از زنان الگو و اسوه را مطرح نمائیم تا آنان احساس بیگانگی نکنند و آموزش دینی نیز از تاثیر لازم برخوردار باشد.

چکیده

ورزش و حرکات منظم بدنی علاوه بر سلامت جسم بر سلامت روحی و روانی و اجتماعی فرد فواید زیادی دارد و در سازگاری فرد در جامعه و شخصیت فرد تءثیر می گذارد.ورزش در درمان بیماری های نظیر افسردگی و نیز بر حافظه تآثیر می گذارد.ورزش برای جوانان تکیه گاهی امن به حساب می آید تا در پناه آن به نهایت رشد و کمال مطلوب انسانی دست یابند.

مقدمه

در دنیای معاصر، ورزش به عنوان پدیده ای موثر در همه ی جوامع جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. ارتباط فعالیت های بدنی و ورزش با علوم مختلف زمینه های جدیدی را برای مطالعه ی انسان فرا هم کرده و گستردگی مطالب و مسائل مرتبط با ورزش و تربیت بدنی به حدی است که نیاز به علوم تخصصی و مطالعات ویژه را ایجاد کرده است در این مقاله مطابق با موضوعی که انتخاب شده است بخش روانی و اجتماعی ورزش مور بررسی قرار گرفته و تمامی مطالب ارائه شده جنبه ی کاربردی دارد و تمامی افراد در گروه های سنی مختلف می توانند مورد استفاده قرار دهند.

تعریف ورزش و تندرستی

«ورزش عبارت است از یک فعالیت نهادینه شده که مستلزم کاربرد نیروی جسمانی شدید با استفاده از مهارت های جسمانی پیچیده به وسیله شرکت کنندگانی است که توسط عوامل درونی و بیرونی تحریک می شوند. این تعریف با فعالیت های ورزشی سازمان یافته ارتباط پیدا می کند» (کوشافر،1381، ص 58) در جوامع اسلامی با توجه به این که کلیه سیاستگذاری ها در خدمت مکتب می باشد، تربیت بدنی نیز جدا از این اصل کلی نبوده و ضمن این که پی ریزی این علم بر مبنای مسائل جسمانی و فیزیکی است ولی در نهایت وسیله ایست که در کمال و تعالی انسان ها موثر بوده و می تواند گامی در جهت اهداف غایی انسان ها که همان سیر الی الله است بر دارد. (عزیز آبادی فراهانی،1373،ص 7) «همانطوری که با ورزش قوت جسمانی خودتان را تقویت می کنید، قوای روحانیتان را هم تهیه و تقویت کنید. همانطوری که کوشش می کنید جسمتان قوی باشد، کوشش کنید که روحتان هم قوی باشد»(امام خمینی (ره)،1386،ص255) از نظر سازمان بهداشت جهانی،«تندرستی صرفاً نداشتن بیماری و ضعف نیست؛ بلکه منظور از آن سلامتی کامل جسمی، ذهنی، اجتماعی و روحی است. در حقیقت دو هدف عمده تندرستی، به تأخیر انداختن مرگ و از بیماری است» (گائینی، 1386،ص 27)

چکیده ای از تاریخچه پیوند تن و روان

فیلسوفان در بستر تاریخ همواره درباره دوگانگی یا یکپارچگی تن و روان تردید داشته اند. از شواهد موجود چنین بر می آید که در روزگاران کهن تن و روان را یک پارچه می داشتند.در فرهنگ های نخستین عقیده بر این بود که بیماری از رسوخ ارواح خبیثه در بدن ناشی می شود. باستان شنا سان جمجمه های سوراخ شده از عصر سنگی پیدا کرده اند که به عمد با ابزارهای سنگی سوراخ شده بودند.گمان می رود که انسان های عصر سنگی می خواستند با سوراخ کردن جمجمه، ارواح خبیثه را از بدن بیمار خارج کنند.

یونانیان از نخستین مردمانی بودند که فرضیه ی جدایی تن و روان را مطرح کردند. آنان به جای آن که بیماری را به ارواح خبیثه نسبت دهند آن را پیامد بر هم خوردن تعادل مایعات بدن می دانستند. بر طبق این فرضیه،که ابتدا توسط بقراط عنوان شد و جالینوس آن را بسط داد بیماری از برهم خوردن تعادل چهار خلط در بدن ایجاد می شود.این چهار خلط عبارتند از:خون،سوداء، صفرا و بلغم.

از این رو درمان بیماری مستلزم برقراری تعادل مجدد بین این چهار خلط بود. از شواهد چنین بر می آید که در این دوران تأثیر عوامل روانی بر بیماری کاملاً نادیده گرفته می شد. در سده های میانه سبب شناسی و درمان بیماری در قلمرو جن شنایس قرار گرفت. علت بیماری را تنبیه خدایان می دانستند و برای درمان آن بیماران را شکنجه و آزار می دادند.

با آغاز دوره رنسانس و انجام پژوهش های پزشکی نظریه برهم خوردن تعادل خلط ها در بدن مردود شناخته شد و نظریه ای به عنوان آسیب شناسی یاخته ای رواج یافت.بر پایه این نظریه آسیب های وارد بر یاخت های بدن عامل کلیه ی بیماری ها به شمار می آمدند.پژوهش های آزمایشگاهی و پیشرفت های روز افزون علم پزشکی در این دوره باعث شدند که توجه این علم به جای روان به عوامل جسمانی معطوف گردد.دانشمندان در تلاش برای در هم شکستن خرافات گذشته، از نظریه دوگانگی تن و روان قویاً جانبداری کردند اکنون ما شاهد تغییرات زیادی در این شیوه تفکر هستیم.در حاال حاضر دانشمندان معتقدند سلامت جسمی فرد با عوامل روانی و محیط اجتماعی وی در ارتباط است.تن و روان با یکدیگر در تعاملند و هر دو در سلامت و بیماری دخالت دارند. (منشئی،1376،صص3و4)

تأثیر ورزش در اجتماعی شدن

پژوهش های اجتماعی شدن در ورزش با توسعه ی جامعه شناسی ورزش ارتباط مستقیم داشته است.طی دهه 1960 و اوایل دهه 1970 برای تبیین جنبه های گوناگون شرکت در فعالیت های ورزشی تلاش بسیاری شده است.اغلب مطالعات اجتماعی شدن در ورزش حول دو مسأله متمرکز بوده است.یکی پیشایندهای شرکت در ورزش یعنی اینکه چگونه و تحت چه شرایطی شخص به ورزش رو می آورد و دیگری پیامد های شرکت در ورزش.این دو فرایند را اجتماعی شدن در نقش اجتماعی و اجتماعی شدن از طریق نقش اجتماعی نیز نامیده اند. لذا در اغلب منابع دو عنوان اجتماعی شدن در ورزش و اجتماعی شدن از طریق ورزش به چشم می خورد.در اولی فرد در نقش ورزشی مانند «ورزشکار» اجتماعی می شود و در دومی به یاد گیری نگرش ها، ارزشها، مهارت ها و گرایش هایی کلی – مانند جوانمردی،انضباط – اشاره دارد که تصور می شود در فعالیت های ورزشی حاصل آید.اجتماعی شدن از طریق ورزش عبارت است از تأثیر ورزش بر باورها، نگرش ها و ….

چنین پنداشته می شود که در درس هایی که از شرکت کردن در ورزش می آموزیم به سایر جنبه های اجتماعی انتقال پذیر است و از این طریق فرد را برای شرکت موفقیت آمیز در آن زمینه ها یاری می دهد.

دانیش اظهار می دارد که کودکان مهارت های ارتباط و تصمیم گیری را با شرکت در ورزش کسب می کنند. (عبدلی، 1386،صص 136و 139) تربیت بدنی در قبول مسولیت برای پرورش و القای ارزش های اجتماعی در افراد جامعه خصوصاً دانش آموزان مدارس سهیم بوده و به عنوان عاملی در جهت تقویت ارزش های اجتماعی و رفتار های مطلوب انسانی موثر است.(عزیز آبادی فراهانی، 1373،ص 11) اهتمام به موضوع اجتماعی شدن و رابطه ی آن با ورزش زمانی به اوج خود رسید که سمیناری بین المللی با موضوع «اجتماعی شدن از طریق ورزش» بر پا شد این سمینار که در سال 1971 در کانادا برگزار گردید به این نتیجه رسید که فرهنگ بدنی عاملی مهم در اجتماعی شدن فرد می باشد.(انور الخلولی،1383،ص200) به عقیده ی راجر کایو آ «تمدن فقط در سایه برتری و ارزش والای قهرمانی یعنی بازی رقابت آمیز و مسابقه ای که سر چشمه ی دموکراسی و حکومت مردم بر مردم است به وجود آمده است.» (توماس،1370،ص 93) روند اجتماعی شدن کودکان با فعالیت های اولیه ورزشی آنان آغاز می شود و موجبات رشد و تکامل حرکتی در دوره کودکی و مشارکت ورزشی آنان در سال های بعد را فرا هم می کند.(ام.هی وود،1387،ص474)

تأثیر ورزش در شخصیت

شخصیت اجتماعی بیان کننده ی رشد صحیح و طبیعی روانی افراد است. چنانچه تربیت بدنی در یک جامعه مطابق با اصول این علم در نظر باشد، افراد ورزشکار را از فرد گرایی و خود محوری خارج کرده و رشد روحیات طبیعی را در فرد بهبود می بخشد که در نتیجه شکوفا شدن این استعداد، فرد باسایر افراد اجتماع آسانتر ارتباط بر قرار کرده و در کنار آنها زندگی می نماید.(عزیز آبادی فراهانی،1373،ص 20) جرج کلی از روانشناسان معروف، «شخصیت را روش و شیوه خاص هر فردی در جستجو برای پیدا کردن و تفسیر معنای زندگی تعریف می کند.» مطالعات انجام یافته نشان می دهد که ورزشکاران و قهرمانان،با شهامت و فدا کار می باشند و بر اراده خود تسلط دارند.(کوشافر، 1381،صص171و172) بازی و ورزش پیوند تنگاتنگی با رشد و تکامل شخصیت کودک دارند و آن را به مرحله نضج و آگاهی اجتماعی می رسانند. پژوهشگران تحقیقات فراوانی پیرامون نقش بازی وگیم ها در اجتماعی شدن و همچنین درباره این مسأله به انجام رسانده اند که چگونه فعالیت های بدنی،روی هم رفته در تکوین تصویر روشنی از بدن در ذهن کودک،که به تصویر بدن معروف است،تأثیر می گذارد.تصویری که مفهوم خود بدنی و در نتیجه مفهوم خود پنداره بر پایه ی آن استوار است و نخستین خشت بنای شخصیت کودک به شمار می آید.فعالیت حرکتی عموماً فرصت پر باری برای خود شکوفایی کودک فرا هم می آورند. کودک در ضمن پرداختن به بازی تجربه های پیروزی و شکست را از سر می گذراند و این تجربه ها در گسترش تصورات او و پیوند دادن مفاهیم و اهداف و چشم انداز های وی با واقعیت خویش تأثیر می گذارد و ادراک واقع بینانه و غیر مبالغه آمیز او از حدود و توانایی های جسمش را افزایش می دهد که این خود، شخصیت اجتماعی او را نضج می دهد و به وی اعتماد به نفس می بخشد و باعث دور شدنش از خصلت هایی چون خود شیفتگی و غرور می گردد بی آنکه از ارزش او چه در برابر خودش چه در برابر دیگران چیزی بکاهد.(انور الخلولی، 1383،صص 82و 83) دیدگاهی نیز اعتقاد دارد که ورزش به عنوان واسطه و عامل ارتباط بین فرد با خودش یا دیگران است. این شناخت چند جنبه ای می تواند در ساز گاریهای اجتماعی و شخصیت دخیل باشد.درباره ارتباط ورزش با صفات شخصیتی، آیزاک با گرد آوری لیست مهمی از نتایج تحقیقات ورزش و شخصیت بیان کرد که سه زمینه خوب از شخصیت در رابطه با ورزش از قبیل برون گرایی، روان رنجوری و سایکوتیسم وجود دارد و برخی از صفات،حالات و خلق و خوی ارتباط خوبی با رفتار ورزشی دارند.وی می گوید: «تغییرات ناشی از ورزش در شخصیت به تدریج و آهسته و پس از سالها روی می دهد،زیرا ورزش اعمال سیستم عصبی سمپاتیک،انتظارات و ارزش ها را تغییر می دهد.» (عبدلی،1386،صص60 و 61)

تأثیر ورزش در اخلاق و رعایت حقوق دیگران

چون برنامه های تربیت بدنی امکان و شرایطی دارد که شخصیت و ماهیت افراد بروز می کند و آشکار می گردد لذا رفتار و اعمال ناشایسته شناخته می شود و جایگزینی خصایص انسانی و رعایت قوانین صورت می گیرد.بدین گونه هر فرد می تواند از احترام لازم در بین دسته و جامعه خود برخوردار گردد.این ارتباط مطلوب شکل گرفته و به صورت اخلاق در آمده و به قلمرو های خارج نیز انتقال یافته و مشاهده می شود.(کوشافر،1381،ص68)

هربرت رید اغراق نکرده است آنجا که می گوید: «من کاملاً موافقم که تربیت ورزشی تا حدی به پرورش اراده می انجامد.همچنین از این که در مدارس ما زمانی را به بازیها اختصاص می دهند متأسف نیستم،بلکه بر عکس،این زمان تنها زمانیست که به بهترین وجه می گذرد … اخلاق ورزشی روحیه تیمی و گروهی،به سنتی،در کنار دیگر سنت های اجتماعی، تبدیل شده است.» (انور الخلولی، 1383،ص 80) انتقال و کاربرد آموخته های اجتماعی ورزش ها و انعکاس این رفتار های آموخته شده فرد را برای زندگی در گروه آماده تر می سازد.تجربه اجتماعی کسب شده از راه فعالیت های گروهی تربیت بدنی در حل مسائل اجتماعی بسیار مفید می باشد.تصمیم گیری های منطقی، قضاوت های اخلاقی و تجربه آنها در میادین ورزشی قابل انتقال به زندگی هستند. تقلید از مربیان و رهبران در گفتار و کردار که مورد احترام شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی هستند باعث ایجادصفات برجسته و مطلوب در ورزشکاران و دانش آموزان می گردد.کنترل احساسات،احترام به قوانین،رعایت منافع جمعی از جمله عاداتی هستند که در ورزش امکان آموزش آنها موجود است.اغلب ورزشکاران اذعان دارند که فلسفه زندگی مربیان و طرز رفتار آنها در زندگی اجتماعی و اخلاقی این گروه موثر بوده، زیرا آنان در موقعیت بهتری برای الگو برداری قرار دارند.تربیت اخلاقی ورزشکاران از رفتار مربیان نشأت می گیرد پس مربیان با اعتماد به کار و نقش خود لازم است اصول انسانی و اخلاقی را رعایت کنند. (کوشافر،1381،ص 177) از آنجا که انجام مهارت های ورزشی طبق قوانین و مقررات خاص هر رشته اجرا می گردد و رعایت مقررات بازی برای کلیه بازیکنان الزامی می باشد،در نتیجه، بازی موقعیتی است برای آموزش رعایت مقررات و قرار داد های اجتماعی،خصوصاً برای کودکان که درسنین اولیه با مقررات اجتماعی درگیر نیستند اثرات کاربردی را به همراه دارد.(عزیز آبادی فراهانی،1373، ص 20)

تأثیر ورزش در کاهش افسردگی

به عقیده ی محققین،ورزش باعث شادی و نشاط و بالا بردن اعتماد به نفس می گردد زیرا افراد افسرده یا اعتماد به نفس ندارند یا میزان آن در انان بسیار پایین است. ورزش احساس رضایت باطنی شخص را بالا برده و فرد حس می کند که به موقعیت هایی دست یافته است. (فراهانی،1386) ورزش در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله افسردگی تأثیر به سزایی دارد. 30 دقیقه ورزش در روز می تواند آثار افسردگی به اندازه ی برخی روش های روانی- درمانی و داروهای ضد افسردگی کاهش دهد.به گزارش پایگاه اینترنتی مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس،بررسی روان پزشکان نشان می دهد روزانه 30 تا 35 دقیقه ورزش می تواند آثار و عوارض افسردگی تا نصف کاهش دهد و این کار برابر با تأثیر روش های درمانی متداول و مصرف برخی داروهای افسردگی می باشد.

روانپزشکان قصد دارند با استفاده از نتایج این تحقیق شیوه ای مختلط از روش های روان درمانی و ورزش را برای درمان افسردگی ابداع کنند.(سایت تبیان،1388) فواید ورزش در بهبود افسردگی به طور فهرست وار ارائه می –شود:

1- احساس کاهش قابل ملاحضه ی غم واندوه

2- افزایش اعتماد به نفس

3- ایجاد احساس موفقیت

4- افزایش خلاقیت های فردی (رضوانی، 1387)

در یکی از جالبترین تحقیقات کلینیکی مشخص شده است که ورزش نه تنها در معالجه افسردگی بسیار موثر است بلکه نقش به سزایی در جلوگیری از بازگشت این بیماری دارد و با توقف انجام حرکات ورزشی خطر بروز علایم افسردگی افزایش چشم گیری خواهد داشت. به گفته یکی از روانشناسان مهم نیست که افراد افسرده به چه میزان ورزش می کنند بلکه مهم این است که به طور مرتب روزانه وقتی را برای این امر اختصاص دهند.(سایت پارس نایس،1388)

تأثیر ورزش در کاهش اضطراب

استرس هنگامی رخ می دهد که فرد احساس کند بین قابلیت های فردی خود و آن چه در یک موقعیت خاص لازم است توازن وجود ندارد،در عین حال پیامد عمل نیز مبهم باشد. (س.رابرتس و همکاران، 1382،ص 116)

در زمانی که احساس نگرانی و اضطراب پیش می آید انسان باید به کار و فعالیتی مشغول شود چون معمولاً ذهن انسان در یک لحظه نمی تواند به چند موضوع متفاوت فکر کند. در این میان هر قدر کار و فعالیت حالت سرگرم کنندگی بیشتری داشته باشد موثر تر خواهد بود. این عمل باعث خواهد شد راحتتر با افکار اضطراب زا مبارزه کند. در واقع خواهیم توانست ذهن خود را از درگیر شدن با افکار منفی منحرف کنیم.در این خصوص ورزش کردن باعث خواهد شد فرد در مواجه با شرایط اضطراب زا خونسردی و آرامش بیشتری داشته باشد. تحقیقات کارشناسان نشان می دهد که ورزش تأثیرات فیزیولوژیکی بر بدن دارد که این تأثیرات فیزیو لوژیک فراهم کننده آرامش در افراد هستند.(پناهی، 1388) در دنیای امروزه دانستن راه و روش زندگی و پیشرفت عملاً بدون استرس امکان پذیر نیست و در بین جوامع بشر به صورت قانون در آمده است. نظام پیچیده ی کنونی ما چنان است که دستگاه عصبی ما در طی روز دائماً از سوی تکان های استرس زای کوچک و بزرگ بسیار زیاد ی بمباران می شود و دستگاه های عصبی- عضلانی ما دائماً در حالت تنش به سر می برند. در نتیجه استرس یکی از عمومی ترین مشکلاتی است که افراد با آن روبرو هستند. و از آنجایی که امروزه مسأله سالم زیستن و رابطه ی آن با فعالیت های بدنی اهمیتی اساسی یافته است، تمرین و ورزش یکی از ساده ترین ابزار هایی است که استرس را کنترل می کند. ما می دانیم که ورزش مداوم بدنی در صورتی که به درستی انجام شود و با بیماری شخص در تضاد نباشد در نگهداری سلامت جسم و روان و بهزیستی فرد و پیشگیری از بسیاری از بیماری ها، یکی از مهم ترین عوامل به شمار می رود. و این واقعیتی است که فعالیت بدنی، استرس عاطفی را به طور موثر می نشاند و بسیاری از پیامدهای نا خوشایند آن را خنثی می کند اگر چه ورزش مشکلات کاری را حل نمی کند و یا وقتی در ترافیک قرار گرفته ایم کار پلیس راهنمایی و رانندگی را انجام نمی دهد و راه را برای ما باز نمی کند مطمئناً به دلیل فعل و انفعالاتی که در بدن صورت می گیرد به ما کمک می کند که از عهده فشار روحی بر آییم و از تبدیل آن به یک مسأله مزمن جلوگیری کنیم (سایت وگاب، 1388).

نقش ورزش در پر کردن اوقات فراغت

فراغت شامل فعالیت هایی جدا از اجبار های شغلی، خانوادگی و اجتماعی است که در آن فرد فقط به میل خود عمل می کند. در نتیجه فراغت، کار یا بی کاری نیست، بلکه یک تجربه با ارزش زندگی است و به قول ارسطو،فراغت جدیترین مشغله انسان است (جمشیدی، 1387). دکتر ناش در کتاب فلسفه ی تفریحات سالم و اوقات فراغت را آن بخش از زندگی تعریف می کند که «شخص کار موظف و تکالیف دینی و اجتماعی خود را انجام دارده و در خواب نیست». بنا براین شامل ساعتی است که با تفریحات و ورزش سپری می کند. در فراغت اندکی که امروزه میسر و ممکن است اجرای برنامه های مناسب تفریحی ورزشی برای تلطیف زندگی، کاستن از فشارهای زندگی ماشینی، ارضای غرایز و تمایلات ذاتی، تأمین سلامت جسمانی و روانی ضرورت دارد. این امر مورد توجه برنامه ریزان تعلیم و تربیت بوده و از هفت بند اهداف تعلیم و تربیت در بند ششم: استفاده صحیح از اوقات فراغت جایگاه پیدا کرده و آموزش های لازم نظری و عملی در مدارس صورت می پذیرد (کوشافر،1381، ص 89).یکی از روش هایی که می تواند اوقات فراغت افراد جامعه را زیر پوشش قرار دهد و بسیاری از ضعف ها و کمبود های جسمانی و روانی را رفع و درمان کند، ورزش و تفریحات سالم است. تربیت بدنی و ورزش گذشته از جبران ضعف ها و حفظ تندرستی، افراد را برای زندگی، تلاش و اهداف مشترک آماده می سازد. استفاده از بازی در اوقات فراغت فرصتی برای پیشرفت فرد فرا هم می نماید (جمشیدی، 1387). فراغت همیشگی انسان را گرفتار بی حو صلگی و دلتنگی می سازد.انسان بی کار فرصت پیدا می کند که خاطرات گذشته را تجدید کند و در غم و اندوه گرفتار شود یا به آینده فکر کند و دچار دلهره و اضطراب شود. تربیت بدنی در رفع این عوارض سهیم است و عامل موثری برای مبارزه با بیحوصلگی و پر کردن اوقات فراغت فرد می باشد (عزیز آبادی فراهانی، 1373، صص 25 و 26). ورزش بعنوان یکی از روش های گذران اوقات فراغت در جذب ارزش های فرهنگی موثر است. در ورزش های گروهی بازیکن تلاش می کند تا برای جذب بهتر درگروه، رضایت سایر بازیکنان را به دست آورد و از این طریق ملاک ها ی سازگاری در جمع را در خود ایجاد نماید. از دیدگاه جامعه شناسی، گذران اوقات فراغت با ورزش از غیر پویا شدن و به انحراف رفتن توانایی های افراد جامعه به ویژه جوانان جلوگیری می کند و در مقابل، قابلیت تولید و بهره وری آنها در قالب های مختلف اجتماعی و اقتصادی را هر چه بیشتر تقویت می نماید (عبدلی، 1386، ص 180).

به طور کلی ورزش در تمام دوران زندگی انسان ها حائز اهمیت است ولی چون مبنای تربیت جسمی و روحی در سنین جوانی گذاشته می شود باید اهمیت بیشتری در این دوران برای ورزش قائل بود. ورزش علاوه بر آن که موجب می شود جوانان سرگرمی مناسبی برای گذران اوقات فراغت خود داشته باشند در نأمین سلامت جسمی و روحی آنان تأثیر بسزایی دارد. بسیاری از آثار نامطلوب محیط اجتماعی، اقتصادی وضع خانوادگی، وراثت و نظایر آن با استفاده از ورزش می تواند کاهش یابد یا حتی به طور کلی از میان برود.تربیت بدنی و ورزش اگر به طور اصولی و بر اساس یک برنامه منظم و صحیح استفاده شود در تحقق بسیاری از نیاز های مهم دروران جوانی، شناخت زندگی سالم اجتماعی و اصلاح یا جلو گیری از رفتار های انحرافی نقش موثری می تواند داشته باشد (قنایی، 1387).

تأثیر ورزش بر فرهنگ

«فرهنگ را می توان به عنوان مجموع ویژگی های رفتاری و عقیدتی اکتسابی اعضای یک جامعه خاص تعریف کرد واژه تعیین کننده در این تعریف همان واژه اکتسابی است» (کوئن، 1386،ص 39) ورزش بخش مهمی از فرهنگ ملل در جهان معاصر است بحث های محافل گوناگون، سر فصل روزنامه ها، برنامه های رادیوئی و تلویزیونی جایگاه آن را روشن ساخته است. اعلام موفقیت در مسابقات ملی و بین المللی میلیون ها نفر را شاد و و شکست در برنامه ها مردم را غمگین و خشمگین می سازد. جلب میلیون ها نفر تماشاچی به استادیوم ها،تبلیغات تجاری در کنار و خلال مسابقات، حمایت تماشا گران و استقبال آنان از تیم های مورد علاقه در کمک به بالا بردن استعداد ها و ارائه ی مطلوب و موزون حرکت ها و فعالیت های ورزشی موثر می باشد.(کوشافر، 1381، ص 167). ورزش، تمرین تفکر واقع گرایانه و پرهیز از تفکر ذهنگرایانه است. با ورود ورزش به فرهنگ ایده آلیست این تفکر به نفع فرهنگ رئالیست رنگ می بازد. ابعاد غیر مادی فرهنگنظیر اعتقادات، آداب و رسوم و ارزش و نیز ابعاد مادی فرهنگ نظیر معماری و تکنولوژی،تحت تأثیر ورزش وارد سیر تکاملی می شوند. یکی از جلوه های غیر مادی فرهنگ، جایگاه زن در جامعه است. در جهان ورزش تجلی آزادی زن از قیومیت مرد مشاهده می شود. پس از تربیت ورزشی زن به عنوان یک انسان شجاع و سرسخت به جامعه باز می گردد (خزایی، 1388).

تأثیر ورزش بر حافظه

مدت هاست که فواید ورزش برای قلب و عروق شناخته شده است. اما امروزه مشخص شده است که ورزش برای همه ی بدن حتی مغز سودمند است. ورزش جریان خون را در کل بدن افزایش می دهد و بالطبع جریان خون در مغز نیز افزایش می یابد. به نظر می رسد افزایش جریان خون در مغز فرایند از دست رفتن بافت سلولی مغز را که در حدود 40 سالگی شروع می شود کند می کند. محققان هنوز مطمئن نیستندکه میزان مورد نیاز ورزش برای بهتر شدن حافظه چقدر است، اما چیزی که می دانیم این است که حتی مقدار بسیار کمی ورزش و فعالیت فیزیکی می تواند به بهتر شدن حافظه شما کمک کند و این تأثیر وقتی بیشتر می شود مرتباً و حداقل سه بار در هفته ورزش کنید (ترکمان،1388)تحقیقات دکتر هیتر.س.اولیف در دانشگاه علوم تندرستی اورگان در آمریکا نشان داد سالمندانی که یک برنامه تمرینی شامل راه رفتن سریع بر روی نوار گردان را سه بار در هفته و به مدت یک ساعت، در طول چهار ماه انجام می- دادند حافظه وزمان واکنش آنها،بهبود یافته بود. تحقیقات بیشتر نشان داد که آهسته دویدن، راهپیمایی دوچرخه سواری و حرکات موزون نیز مانند راه رفتن سریع موجب بهبود حافظه و زمان واکنش در سالمندان می شود. پژوهشگران همچنین دریافتند سالمندانی که در یک برنامه تمرینی، قدرتی و انعطافی به مدت یک ساعت 3 بار در هفته و در طول 4 ماه شرکت کردند عملکردشان در اجرای آزمون های حافظه بهبود یافت. اگر چه این گونه بهبود حافظه بیشتر در سالمندانی که تمرین های هوازی انجام می دهند رخ می دهد اما تحقیقات بیشتر نشان داده است که هیچ تمرین ورزشی نسبت به تمرین های ورزشی دیگر از لحاظ تأثیر بر حافظه برتری ندارد. به عبارت دیگر بین ورزش های مختلف از حیث تأثیر بر حافظه تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود (اچ. ویلمور وال. کاستیل، 1386، صص241 و242).در نتیجه تمرین های ورزشی مداوم میزان جریان خون در مغز افزایش می یابد افزایش جریان خون موجب اکسیژن رسانی وتغذیه بهتر نرون های مغز شده و از تنگ شدن عروق مغز جلوگیری می کند. این تأثیرات خود موجب پیشگیری از فراموش و زوال توانمندی های ذهنی درسالمندی می شود. تمرین های ورزشی همچنین موجب آزاد سازی نوعی فاکتور رشد به نام B.D.N.F می شود که می تواند نرون ها را درمقابل آسیب وصدمه مقاوم نمودو از بروز بیماری های آلزایمر و پارکینسون تا حدودی جلوگیری کند (دانغیان، 1388)

نتیجه گیری

ورزش و فعالیت بدنی در صورتی که به صورت منظم و مستمر صورت گیرد آثار مفیدی در فرد برجای می گذارد. آثار اجتماعی و روانی ورزش در فرد عبارت است از: کمک به فرد در جریان اجتماعی شدن و سازگاری با محیط، کمک به فرد درتکامل شخصیت مناسب، پر کردن اوقات فراغت و جلوگیری از انحرافت اجتماعی به خصوص در دوران جوانی،تصحیح و تکمیل اخلاق مناسب و آماده کردن فرد برای رعایت حقوق دیگران،کمک به فرد در جریان فرهنگ سازی و داشتن فرهنگی مناسب. همچنین هنگام ورزش با توجه به فعل و انفعالاتی که در بدن صورت می گیرد بیماریهایی از قبیل: افسردگی، اضطراب و استرس،آلزایمر که در طول عمر به سراغ آدمی می آیند به تدریج از میان می روند.

پیشنهادات

در این بخش به افراد توصیه می شود که ورزش را به طور مستمر از دوران کودکی شروع کنند به طوری که هیچ وقت آن را ترک نکنند. برنامه های ورزشی 30 دقیقه ای توصیه می شود.

منابع:

1- اچ. ویلمور، جک و ال. کاستیل، دیوید – فیزیولوژی ورزشی و فعالیت های بدنی، چاپ ششم- مترجمین: مینا معینی؛فرهاد رحمانی نیا؛ حمید رجبی؛حمید آقا علی نژاد و فاطمه اسلامی (1386)-انتشارات مبتکران پیشروان.

2- امام خمینی (ره) (1386)-صحیفه نور،جلد 7 –انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

3- ام. هی وود،کاتلین-رشد و تکامل حرکتی در طول عمر، چاپ نهم – مترجمین: مهدی نمازی زاد و محمد علی اصلانخانی (1387) – انتشارات سمت

4- انور الخلولی، امین – ورزش وجامعه، چاپ دوم – مترجم حمید رضا شیخی (1383)- انتشارات وزارت امور خارجه

5- توماس، ریموند – روانشناسی ورزشی، چاپ اول – مترجم: محمد حسین سروری (1370)- انتشارات یگانه

6- س. رابرتس،گلین و س.اسپسنک،کوئن و ل. پمبرتن،سینتال-روانشناسی ورزشی، چاپ اول- مترجمین: محمد کاظم واعظ موسوی و معصومه شجایی(1382) – انتشارات رشد

7- عبدلی، بهروز (1386) – مبانی روانی و اجتماعی تربیت بدنی و ورزش،چاپ دوم –انتشارات بامداد کتاب

8- عزیز آبادی فراهانی، ابوالفضل (1373) – تربیت بدنی عمومی(2)،چاپ هشتم – تهران، انتشارات دانشگاه پیام نور

9- کوشافر، علی اصغر (1381) – اصول و مبانی تربیت بدنی، چاپ اول –انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

10- کوئن،بروس – درآمدی بر جامعه شناسی، چاپ سیزدهم مترجم: محسن ثلاثی(1386) – انتشارات توتیا

11- گائینی، عباس و رجبی حمید (1386) – آمادگی جسمانی، چاپ چهارم – انتشارات سمت

اوقات فراغت را می توان مهمترین و دلپذیرترین اوقات انسان ها دانست. این اوقات برای مومنین لحظه های نیایش با معبود، برای عالمان دقایق تفکر و تامل و برای هنرمندان زمان ساختن و ابداع و اختراع است در عین حال برای عده ای نیز این اوقات فراغت ملا ل آورین ترین و خستگی ترین لحظه هاست.

اوقات فراغت از دیدگاه عالمان، جامعه شناسان و دانشمندان به حدی مهم است که معتقدند; موجودیت و اصالت فرهنگ های جامعه بر مبنای فرصت ها و اوقات فراغت افرادی که در آن جامعه زندگی می کنند پی ریزی شده است. فرانسیس دوگه می گوید«به من بگویید اوقات فراغت را چگونه می گذرانید تا بگویم شما که هستید و فرزندانتان را چگونه تربیت می کنید.» و یا تاگور شاعرمعروف هندی معتقد است; تمدن های انسانی سرمایه های جاویدانی هستند که از کاشت، داشت و برداشت صحیح اوقات فراغت متجلی گذشته اند. چنان چه کارکردهای فراغت را نشاط و شادابی، تفریح و سرگرمی سالم و بالا خره رشد و شکوفایی استعدادها و تکوین شخصیت بدانیم و نظر به این که کشور ما در ردیف جوان ترین کشورهای دنیا(با میانگین سنی 16سال) می باشد، هدایت، ایجاد امکانات برای غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان می تواند در شکل گیری شخصیت و هویت آنان و سازندگی جامعه ایرانی و اسلا می نقش به سزایی داشته باشد.

براساس تحقیقات انجام شده در برخی کشورهای در حال توسعه، مشکلا ت عمده گذران اوقات فراغت، نداشتن امکانات سالم تفریحی، عدم آگاهی، نداشتن برنامه صحیح و اصولی و همچنین اجرای سیاست های نامناسب فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی می باشد که موجب انحراف نوجوانان و جوانان و کشیده شدن آنان به سوی تفریحات ناسالم است. پژوهش های انجام شده در ایران نیز حاکی از این مطلب است که بسیاری از معضلا ت اخلا قی و فرهنگی در بین نوجوانان و جوانان، موازی کاری ارگان ها و سازمان های ذی ربط و فقدان برنامه ریزی صحیح جهت گذران اوقات فراغت در بین آنان بوده است.

تعریف تکلیف شب: منظور از تکلیف شب کلیه وظایف درسی (نوشتن، حفظ کردن، حل کردن، عملی و غیره) است که معلمان به طور روزانه برای دانش آموزان تعیین می نمایند تا در خانه انجام گیرد. اهداف تکلیف شب:

1. تمرین: تکالیف به منظور افزایش سرعت، تسلط، تثبیت، حفظ، یادگیری و مهارت صورت می گیرد.

2. شرکت فعال: تکالیف به منظور افزایش درگیری و اشتغال هر دانش آموز در فرآیند فعالیت های یادگیری مورد استفاده واقع می گردد.

3. رشد شخصی: تکالیف به منظور پرورش حس مسئولیت شخصی، امانت و صداقت، قدرت مدیریت و زمان بندی، اعتماد به خود و تداوم در امر یادگیری بکار بسته می شود.

4. روابط متقابل شاگرد و والدین: تکالیف به منظور بر قراری ارتباط بین والدین و فرزند در خصوص مهمترین کار در مدرسه و فرآیند یادگیری به کار گرفته می شود.

5. خط مشی و مقررات: انجام تکلیف به منظور تامین دستورات مدیریت، اجرای مقررات مربوط به سیاست کتبی در خصوص کم و کیف تکالیف روزانه و هفتگی صورت می گیرد.

6. روابط عمومی: تکالیف به منظور آگاهی والدین از آنچه که در کلاس درس فرزند می گذرد بکار برده می شود.

7. تنبیه: تکالیف به منظور اخطار و هشدار به دانش آموز تلقی گردیده و این امر به عنوان یک نوع یاد آوری در خصوص انتظاراتی است که شخص معلم از دانش آموز در مسائل درسی و رفتار در کلاس افراد دانسته بکار برده می شود. انواع تکالیف شب تقسیم بندیهای گوناگونی در رابطه با تکالیف شب انجام گرفته که کاملترین آنها را پرفسور لی وپرویت پس از بررسی و جمع بندی پژوهشها طبقه بندی مفید و جامعی از انواع تکلیف شب ارئه نموده است که به طور مختصر راجع به هر کدام بحث می کنیم.

در دنیای ارزهای دیجیتال، انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. یکی از انواع ارزهای دیجیتال، میم کوین ها (Memecoin) هستند که بر اساس یک میم یا شوخی اینترنتی ایجاد می شوند. میم کوین ها معمولاً کاربرد یا ارزش خاصی ندارند، اما به دلیل محبوبیت میم های مربوط به آنها، می توانند ارزش زیادی پیدا کنند.

میم کوین (Memecoin) نوعی ارز دیجیتال است که بر اساس یک میم یا شوخی اینترنتی ایجاد شده است. میم کوین ها معمولاً کاربرد یا ارزش خاصی ندارند، اما به دلیل محبوبیت میم های مربوط به آنها، می توانند ارزش زیادی پیدا کنند.

رمز ارز MEME یکی از میم کوین های محبوب است که در سال 2022 توسط 9GAG، یک شبکه اجتماعی محبوب در زمینه انتشار محتوای طنز، ایجاد شد. این رمز ارز بر اساس میم Doge، یک سگ شیبا اینو با چشمانی خیره کننده، ایجاد شده است. MEME یک توکن ERC-20 است که بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود. این توکن دارای عرضه کل 100 تریلیون واحد است که از این مقدار، 80 تریلیون واحد در گردش است. MEME در ابتدا به عنوان یک شوخی ایجاد شد، اما به سرعت محبوبیت زیادی پیدا کرد. این رمز ارز در سال 2022، پس از حمایت ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا، به اوج خود رسید. ماسک در یک توییت، از Doge به عنوان “میم کوین مورد علاقه خود” یاد کرد و این باعث افزایش قیمت MEME شد.

قیمت MEME در سال 2022 از 0.0000002 دلار به 0.000008 دلار رسید. این افزایش قیمت 40000 درصدی بود.

آینده MEME نامشخص است. این رمز ارز یک میم کوین است و بنابراین، ارزش آن به محبوبیت میم مربوط به آن بستگی دارد. اگر میم Doge همچنان محبوب بماند، ممکن است قیمت MEME نیز افزایش یابد.

مزایا و معایب سرمایه گذاری در MEME
مزایا:
پتانسیل رشد بالای قیمت
محبوبیت میم Doge
معایب:
ریسک بالای سرمایه گذاری
عدم وجود کاربرد یا ارزش

خرید و فروش آنلاین ارز ترون در ایران فرآهم گردید. تیم فروشنده پول دیجیتال ترون ما در سراسر ایران آماده خرید و فروش ارز ترون به هر مقدار می باشد. اگر ارز ترون دارید و نیاز به تبدیل ارز دیجیتال به پول نقد و ریال یا دلار و هر ارز دیگر خارجی هستید، با ما در تماس باشید. فروش ارز دیجیتال مانند ترون در سراسر ایران آسان بوده و با مراجعه به وب سایتهای ما آنلاین قابل تبدیل می باشد. بدون نگرانی ارز ترون را با قیمت مناسب خرید نموده و تبدیل به هر ارز می نماییم. قیمت ارز ترون در نوسان است و واسطه ها در این معاملات نقش مهمی ایفا می نمایند. کیف پول ارز ترون یا کیف پول دیجیتال بهترین مکان برای پول مجازی برای معاملات بزرگ و کوچک است.

خرید ارز ترون همچون بیت کوین نیست که کاربران بتوانند با استفاده از ماینر آن را استخراج کنند. بلکه استخراج آن با استفاده از الگوریتمی به نام DPoS انجام می شود. اگر علاقه مند به معامله ترون در شبکه ارزهای دیجیتال هستید باید بدانید که این رمزارز را نمی توانید به صورت مستقیم با استفاده از ارزهایی همچون یورو، دلار و یا دیگر ارزهای فیات معامله کنید. بلکه ابتدا باید یکی از رمزهای پایه همچون بیت کوین و یا اتریوم را خریداری نموده و سپس داخل شبکه صرافی آن را با ترون مبادله کنید. از این پس می توانید ترون را داخل کیف پول خود ذخیره کرده و در معاملات خود از آن استفاده کنید.

قیمت ترون و میزان سوددهی آن

قیمت ارز ترون در ابتدای فعالیت خود به 0/002 دلار در سال 2017 رسید و تنها بعد از گذشت یک ماه توانست به قیمت 0/028 برسد که در واقع در همین مدت اندک بیش از 10000 برابر رشد پیدا کرد. در سال 2018 ترون نیز مانند دیگر رمرزارزها دچار سیر نزولی قیمت شد. اما در میان تمام آن ها توانسته است بهترین عملکرد را داشته باشد.

کیف پول های مورد استفاده برای ترون و مزایا و معایب

Ledger Nano: یکی از بهترین کیف پول های ارز ترون است که امنیت بسیار بالایی دارد. از ارزهای بسیاری پشتیبانی می کند. به راحتی قابل اتصال به گوشی بدون کابل است. کارمزد بالایی دریافت می کند.

trezor wallet: از ترون و تعداد زیادی از رمزهای پایه پشتیبانی می کند. رابط کاربری ساده ای دارد. قیمت بالایی دارد.

TronLink: رابط کاربری ساده ای دارد و می توانید به راحتی با استفاده از گوشی به آن متصل شوید و به همین خاطر نیز طرفداران بسیاری دارد.

Atomic Wallet: از معروف ترین و معتبرترین کیف پول های ارز ترون است که از رمزارزهای بسیاری پشتیبانی می کند.

trust wallet: از آنجا که از طرف شرکت بایننس ارائه شده است، امنیت و اعتبار بالای آن تضمین شده است.

آینده پیش روی ترون

با توجه به شرایط کنونی و وضعیت کشور واقعا پیش بینی آینده کار دشواری است. اما با این حال طبق برآوردهایی که توسط مجلات و روزنامه های معتبر اقتصادی انجام شده است، این پیش بینی وجود دارد که ارزش ترون حتی ممکن است به یک دلار نیز در آینده برسد. اگر این پیش بینی حداقل در 5 سال آینده به حقیقت بپیوندد صاحبان ترون سود 5/5 برابری را تجربه خواهند کرد. از آنجا که هدف سازندگان شبکه ترون نیز ایجاد یک اینترنت غیر متمرکز است که هیچ گونه وابستگی به شبکه های دیگر ندارد می توان گفت آینده خوبی در انتظار ارز ترون خواهد بود و کسانی که علاقه مند به فعالیت در عرصه ارزهای دیجیتال هستند می توانند روی معاملات آن حساب باز کنند. این شبکه همکاری خوبی با شرکت سامسونگ دارد و از گوشی سری S10 به بعد تمامی گوشی های این شرکت از ترون پشتیبانی می کنند و همین حمایت سامسونگ نیز می تواند آینده ای روشن برای رمزارز ترون بنمایاند.

یکی از ارزهای دیجیتال که در چند سال اخیر توانسته است رشد قابل توجهی داشته باشد ارز ترون است. البته ممکن است این رمزارز برای کاربران ایرانی کمی ناشناخته باشد. اما اطلاع از رشد آن و آینده ای که در انتظار آن است ممکن است برای فعالان عرصه ارزهای دیجیتال خالی از لطف نباشد. با ما همراه باشید تا با این رمزارز و تاریخچه آن بیشتر آشنا شوید.

تاریخچه ترون

ترون در سال 2017 توسط شخصی به نام Justin Sun تاسیس شد. در ابتدای کار نوعی توکن ERC-20 بود که بر روی شبکه اتریوم مورد استفاده قرار می گرفت. توکن ترون با توسعه شبکه آن تبدیل به رمزارز شد. ترونیکس با نام اختصاری TRX که توکن ترون محسوب می شود بر روی اپلیکیشن های منبع باز و برای دستیابی به ویژگی های شبکه ترون مورد استفاده قرار می گیرد. ارز ترون نوعی رمزارز است که بر پایه شبکه بلاک چین طراحی شده است و با استفاده از آن می توان محتواهای متنوعی را داخل شبکه به اشتراک گذاشت. از آنجا که این نوع توکن یک ذخیره ارزش نیز محسوب می شود می توان از آن به عنوان یک ارز دیجیتال نیز نام برد و می توان آن را در صرافی های گوناگون معامله کرد. رشد 600 درصدی آن باعث شد که در سال 2021 به یکی از سودآورترین رمزارزهای پایه تبدیل شود.

قیمت پایین، سرعت بالا در انجام تراکنش ها و کارمزد کم نسبت به دیگر ارزهای دیجیتال باعث شده است که ارز ترون از استقبال بالایی در میان سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال برخوردار شود. هدف از ساخت ترون این است که شبکه های واسطه از جمله گوگل، یوتیوب و... از میان برداشته شوند و یک شبکه ارز دیجیتال رایگان برای سراسر مردم جهان در زمینه سرگرمی تاسیس شود. دیگر نیاز نیست واسطه ای بین معامله گران باشد. بلکه هر معامله گر با شبکه رابطه مستقیم دارد و سود خود را مستقیما دریافت می کند. ترون از نظر ارزش سرمایه نسبت به ارزهای دیگر در رتبه دهم قرار گرفته است.

اتریوم از بهترین پروژه‌های دنیای ارزهای دیجیتال است لیکن متاسفانه کارمزد شبکه اتریوم (ERC20) به‌ویژه برای ما ایرانی‌ها بسیار آزار دهنده است. اما خوشبختانه روش‌هایی وجود دارد که می‌توان کارمزد این شبکه را کاهش داد.

کارمزدهای گس (gas) اتریوم نشان دهنده هزینه لازم برای راه‌اندازی شبکه و انجام تراکنش‌ها در آن است. تمام تراکنش‌های اتریوم دارای کارمزدی هستند که باید به‌صورت گس پرداخت شود.

افزایش کارمزدهای اتریوم در سال 2020 سبب شد تا برخی افراد از انجام تراکنش در این شبکه بلاک چین منصرف شوند. کارمزدهای این شبکه بر اساس گس (Gas) سنجیده می‌شود که نشان‌دهنده وزن محاسباتی یک تراکنش است. قیمت گس گاهی به بالای 100 تا 200 گیگاوی (GWei) می‌رسد.(هر وی (Wei) معادل یک میلیاردم اتر (ETH) است.)

آیا کاهش کارمزدهای شبکه اتریوم امکان پذیر است؟

استفاده از اتریوم و امتحان کردن همه اتفاق‌هایی که در لایه برنامه اتریوم در حال رخ دادن است احتمالاً از جمله مثبت‌ترین کارهایی است که در حال حاضر می‌توانید انجام دهید.

اما باتوجه‌به اینکه اخیراً تقاضا برای اتریوم بسیار زیاد شده است کارمزدهای گس چندین برابر شده است و بسیاری از افراد به دلیل گرانی کارمزدها از شبکه اتریوم محروم شده‌اند و متاسفانه نمی توانند از آن استفاده کنند.

اما خبر خوب این است که اتریوم در حال حاضر در حال ساخت و انتقال به راه‌حل مقیاس‌پذیری خود یعنی لایه دوم اتریوم است؛ بنابراین قیمت‌های گران گس همیشگی نیست و انتظار می‌رود با گذار به لایه دوم اتریوم وضعیت بهبود پیدا کند و قیمت ها کاهش یابد و اکثر کاربران بتوانند از آن بهره ببرند.

علاوه بر این، استراتژی‌ها و فناوری‌های جدیدی وجود دارد که می‌توانند کارمزدهای گس کاربران را به طرز قابل توجهی کاهش دهند. با کمی تحقیق و پیگیری می‌توانید بر سازوکار کارمزد گس مسلط شوید و در هنگام استفاده از شبکه اتریوم از پرداخت کارمزدهای زیاد خودداری کنید.

با این مقدمه بیایید با بهترین راه‌های کاهش گس یا کارمزدهای شبکه اتریوم آشنا شویم!

1. زمان انجام تراکنش‌ها را تنظیم کنید.

2. از راه‌حل‌های مقیاس‌پذیر اتریوم استفاده کنید

3. از توکن‌های گس استفاده کنید

4. از برنامه‌های غیرمتمرکزی که هزینه گس را کاهش می‌دهند استفاده کنید

5. تراکنش‌ها را از طریق دیفای سِیور برنامه‌ریزی کنید

6. از برنامه‌هایی که تخفیف گس دارند استفاده کنید

علاوه بر راه های ذکر شده در متن بالا، راه های دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد لیکن ما به بررسی ساده ترین آنها پرداختیم و امیدواریم برای شما مفید بوده باشد و بتوانید با هزینه کارمزد کم از شبکه اتریوم استفاده کنید.