امروز دوشنبه 28 آبان 1403
0

چکیده

هدف این پژوهش بررسی نقش نگرش معلمان مدارس عادی در پیشرفت تحصیلی - رفتاری دانش آموزان ناشنوا می­باشد. آزمودنی­ها تعداد 17 نفر از دانش­آموزان ناشنوا در دو رشته برق و کامپیوتر در یکی از هنرستان­های کار و دانش شهرستان قم می­باشند. عواملی مانند: عدم آشنایی با شیوه­های تدریس به دانش آموزان ناشنوا و ارتباط برقرار کردن با آنها، عدم وجود حمایت و پشتیبانی­های لازم، ایجاد تنش بین دانش آموزان ناشنوا وهمسالان عادی آنها، نارضایتی والدین، حجم زیاد کتب درسی و نداشتن زمان مناسب و کافی برای تدریس به دانش­آموزان ناشنوا باعث ایجاد دیدگاه منفی نسبت به آموزش به دانش­آموزان با نیازهای ویژه در معلمان مدارس عادی شده بود. که همین مسئله زمینه ساز افت تحصیل – رفتاری شدیدی در دانش­آموزان ناشنوا گردیده بود. با مطالعه یافته­های پژوهش­های مشابه و همچنین با مدد گرفتن از تجارب شغلی اقدامات و راهکارهای از قبیل افزایش زمان دروس تخصصی، برگزاری دوره ضمن خدمت، افزایش حق الزحمه معلمانی که وظیفه تدریس به دانش­آموزان ناشنوا را به عهده داشتند، همچنین تقدیر و تشکر از آنها و برگزاری جلسات آموزش والدین،اتخاد گردید. نگرش معلمان نسبت به آموزش دانش­آموزان ناشنوا درجهت مثبت تغییر کرده و در نهایت منجر به پیشرفت تحصیلی – رفتاری آنان گردید.

کلید واژه: نگرش، معلمان، افت تحصیلی – رفتاری، دانش آموزان ناشنوا