امروز جمعه 02 آذر 1403
صفحه اصلی | درباره ما | تماس با ما

آزمایش یادگیری از راه کوشش و خطا

 0

در این آزمایش به صورت ساده با نوعی از یادگیری از راه کوشش و خطا که حافظه تجسمی در آن نقش مهمی دارد آشنا می شویم. اهداف این آزمایش عبارتند از سنجش حافظه و بررسی یادگیری ذهنی از راه کوشش و خطا یعنی پیدا کردن پاسخ صحیح در جریان یک سلسله اعمال که منجر به شکست یا موفقیت می گردد.یادگیری ذهنی از راه کوشش و خطا یعنی کورمال کورمال پیش رفتن،راه حل را به طور تصادفی پیدا کردن وبا تمرین آموختن. ماز یا لابیرنت بهترین وسیله ای است که برای مطالعه یادگیری از راه کوشش و خطا به کار می رود زیرا یادگیری آن مستلزم کشف یک سری راه حل هایی است که در آن یک راه به مقصد می رسد و دیگری نمی رسد و این یادگیری ابتدا به صورت کاملاً تصادفی و بعد با تمرین انجام می گیرد، ضمناً آزمودنی باید از حافظه خود هم کمک بگیرد.

در نظریه شرطی سازی وسیله ای ثرندایک، یادگیری به صورت کوشش و خطا رخ می دهد. در این نظریه فرض بر این است که اگر نتیجه یک رفتار برای یادگیرنده خوشایند باشد آن رفتار به محرکی که در حضور آن انجام شده پیوند خواهد خورد به این رابطه قانون اثر می گویند. در روش یادگیری از راه کوشش و خطا، فرد چند راه در پیش رو دارد که با امتحان تک تک آنها، راه های خطا را کشف کرده و برای نوبت بعدی ترک می کند و راهی که موفقیت آمیز بوده را ادامه می دهد. این مانند کسی است که اصلاً پیش هیچ مکانیکی تعلیم ندیده ولی بسیاری از کارهای ماشین خود را انجام می دهد. چنین شخصی از راه کوشش و خطا به چنین یادگیری رسیده است.

در چنین شرایطی شخص هر قدر دارای حافظه بهتری باشد و سریعتر بتواند اطلاعاتی را که از طریق کوشش های قبلی بدست آمده بازیابی کند، زودتر و راحت تر می تواند راه های صحیح را یاد گرفته و آنها را از راههای خطا تشخیص دهد. حافظه در پردازش اطلاعات نقش تعیین کننده ای دارد و بدون آن، پردازش صورت نمی گیرد. وقتی شخصی بوسیله یکی از حواس خود چیزی را دریافت می کند، برای دفعات بعد نیز می تواند آن را در ذهن خود حاضر سازد بدون آنکه احتیاج داشته باشد از نو آن را احساس نماید. برای مثال اگر یک روز دوست خود را در مکانی ملاقات کند و بین آنها مذاکراتی واقع شود خاطره این ملاقات و مذاکره در ذهن او باقی مانده و هر وقت بخواهد آن ملاقات و گفتگو را به یاد آورده و آن موقعیت و کلمات را در صفحه ذهن حاضر می سازد. حافظه کوتاه مدت پس از گذشت زمان از طریق تمرین می تواند به حافظه بلند مدت تبدیل شود. بنابراین هر یادگیری تازه برای اینکه در حافظه ثبت و باقی بماند و زود از بین نرود نباز به زمان و تمرین دارد. وقتی آزمودنی می تواند یک ماز ذهنی 12 شاخه ای را سه بار متوالی بدون خطا طی کند فرض بر این است که حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت تبدیل شده است.

روانشناسی پرورشی نوین، نشر دوران، ویرایش ششم.

راهنمای عملی روانشناسی تجربی، نشر ساوالان، چاپ چهاردهم.

روانشناسی تجربی کاربردی، انتشارات بعثت، چاپ پنجم.

روان سنجی کاربردی، ترجمه هومن، حیدرعلی، انتشارات دانشگاه تهران.

تبلیغات متنی